هالتون کریستین آرپ، (متولد 21 مارس 1927، نیویورک، ایالات متحده آمریکا – درگذشت 28 دسامبر 2013، مونیخ، آلمان)، ستاره شناس آمریکایی به دلیل به چالش کشیدن این نظریه که انتقال اختروش ها در طول بخش سرخ نشان دهنده فاصله زیاد آنها است، اشاره کرد. برای مطالعه مقاله با مجله علمی آندرومدامگ همراه باشید.
آرپ در سال 1949 از دانشگاه هاروارد مدرک لیسانس گرفت. از مؤسسه فناوری کالیفرنیا در سال 1953 دکتری گرفت. او متعاقباً یک بورسیه تحقیقاتی را برای انجام مطالعات پسا دکتری در رصدخانه‌های هیل (در حال حاضر رصدخانه‌های کوه ویلسون و پالومار) در همان نزدیکی پذیرفت. پس از اینکه آرپ از سال 1955 تا 1957 به عنوان همکار پژوهشی در دانشگاه ایندیانا کار کرد، به کوهستان ویلسون بازگشت و پستی را به عنوان دستیار ستاره شناسی در پست کارکنان رصدخانه به دست آورد. او در سال 1965 به عنوان ستاره شناس آنجا منصوب شد.
آرپ وقتی متوجه شد که برخی از کهکشان‌هایی که در اطلس کهکشان‌های عجیب و غریب (1966) خود گنجانده بود، در مجاورت اختروش‌ها قرار دارند، در مورد فاصله اختروش‌ها تردید کرد. آرپ با استفاده از شواهد عکاسی سعی کرد ثابت کند که کهکشان‌های با جابه‌جایی کم به سرخ و اختروش‌های با جابه‌جایی بالا به سرخ نه تنها نزدیک به هم ظاهر می‌شوند، بلکه در واقع توسط پل‌های گازی به هم متصل شده‌اند. . آرپ این نظریه را مطرح کرد که هسته‌های کهکشان‌ها ممکن است منفجر شوند و اختروش‌ها را با سرعتی به‌اندازه‌ای بزرگ به بیرون پرتاب کنند که بتواند جابه‌جایی‌های قرمز آنها را توجیه کند. اختلاف بر سر فاصله اختروش ها به عنوان “جنجال انتقال به سرخ” شناخته می شد. در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980، زمانی که نظریه آرپ نتوانست اختروش‌ها و کهکشان‌های نزدیک را که در همان جابه‌جایی سرخ بودند، عدسی گرانشی اختروش‌ها توسط کهکشان‌های با جابه‌جایی بالا به سرخ، یا وجود گاز بین کهکشانی با جابه‌جایی بالا به سرخ را توضیح دهد، این بحث از بین رفت. نور اختروش ها را در انتقال به سرخ حتی بالاتر جذب می کند. در سال 1984 آرپ به عنوان محقق ارشد در موسسه ماکس پلانک در گارچینگ، آلمان مشغول به کار شد.