سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحدد
سازمان خواربار و کشاورزی (FAO)، قدیمی‌ترین آژانس تخصصی دائمی سازمان ملل متحد، که در اکتبر 1945 با هدف رفع گرسنگی و بهبود تغذیه و استانداردهای زندگی از طریق افزایش بهره‌وری کشاورزی تأسیس شد. برای مطالعه کامل با مجله علمی آندرومدا مگ همراه باشید.
فائو تلاش‌های دولت‌ها و آژانس‌های فنی را در برنامه‌های توسعه کشاورزی، جنگل‌داری، شیلات و منابع زمین و آب هماهنگ می‌کند. همچنین تحقیقاتی را انجام می دهد. کمک های فنی در پروژه ها در کشورهای جداگانه ارائه می کند. برنامه های آموزشی را از طریق سمینارها و مراکز آموزشی اجرا می کند. اطلاعات و خدمات پشتیبانی از جمله نگهداری آمار در مورد تولید، تجارت و مصرف کالاهای کشاورزی در جهان. و تعدادی نشریه، سالنامه و بولتن تحقیقاتی منتشر می کند.
دفتر مرکزی فائو در رم، ایتالیا، و دفاتری در سرتاسر جهان دارد. این سازمان که بیش از 180 عضو دارد، توسط کنفرانس دوسالانه فائو اداره می شود که در آن هر کشور عضو و همچنین اتحادیه اروپا نماینده دارند. این کنفرانس شورایی متشکل از 49 عضو را انتخاب می کند که به عنوان ارگان اجرایی آن عمل می کند. در اواخر قرن بیستم، فائو به تدریج غیرمتمرکزتر شد و حدود نیمی از پرسنل آن در دفاتر صحرایی کار می کردند.
در طول دهه 1960، فائو بر برنامه هایی برای توسعه گونه های غلات پرمحصول، رفع کمبودهای پروتئینی، ایجاد اشتغال روستایی و ارتقای صادرات محصولات کشاورزی تمرکز کرد. در سال 1969 این سازمان برنامه جهانی شاخص برای توسعه کشاورزی را منتشر کرد که مشکلات اصلی کشاورزی جهان را تجزیه و تحلیل کرده و راهبردهایی را برای حل آنها پیشنهاد می کرد. کنفرانس جهانی غذا در سال 1974، که در رم در طول دوره کمبود غذا در صحرای جنوبی برگزار شد، فائو را بر آن داشت تا برنامه های مربوط به امنیت غذایی جهان، از جمله کمک به کشاورزان کوچک را در اجرای پروژه های کم هزینه برای افزایش بهره وری، ترویج کند. در دهه‌های 1980 و 1990، برنامه‌های فائو برای کشاورزی پایدار و توسعه روستایی بر استراتژی‌هایی تأکید داشتند که از نظر اقتصادی امکان‌پذیر، از نظر زیست‌محیطی مناسب و از نظر فناوری با سطح مهارت کشور میزبان مناسب بودند.