ماهواره گوارانی 1 اولین ماهواره پاراگوئه
اولین ماهواره پاراگوئه
ماهواره گوارانی اولین ماهواره پاراگوئه
ماهواره گوارانی اولین ماهواره پاراگوئه پس از پرتاب از ایستگاه فضایی در مدار قرار گرفته است.نام ماهواره ادای احترام به گوارانی ، زبان رسمی بومی است که در پاراگوئه صحبت می شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با ماهواره گوارانی تا انتهای مقاله با مجله علمی آندرومدا مگ همراه باشید.
در 14 مارس ، اولین ماهواره ملی پاراگوئه وارد مدار زمین شد و از ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) به عنوان بخشی از همکاری با یک دانشگاه ژاپن مستقر شد. براساس بیانیه ناسا درباره ماهواره، این ماهواره توسط دو دانشجوی مهندسی پاراگوئه همراه با یک برنامه بین المللی ساخته شده است.
نام ماهواره احتمالاً ادای احترام به گوارانی ، زبان رسمی بومی است که در پاراگوئه و همچنین در مناطقی از برزیل و بولیوی صحبت می شود. (این زبان وضعیتی مشابه با زبان اسپانیایی که در بیشتر قاره ها صحبت می شود به طورمشترک دارد.)
به گفته ناسا، Guaranísat-1 یک فضاپیمای کوچک از نوع معروف به مکعب است و تا دو سال در مدار زمین خواهد بود.
دانشجویان مهندسی هوافضا پاراگوئه آدولفو جارا و آنیبال مندوزا Guaranisat-1 را توسعه دادند. جارا دانشجوی دکتری است و مندوزا در حال اخذ مدرک کارشناسی ارشد در کیوتک یا موسسه فناوری کیوشو در ژاپن هستند. کیوتک پروژه مشترک جهانی ماهواره پرندگان چند ملیتی یا BIRDS را تسهیل می کند، برنامه ای که توسط دولت ژاپن و آژانس فضایی، و آژانس کاوش های هوا فضای ژاپن نیز پشتیبانی می شود.
به گفته ناسا ، BIRDS از مهندسان فضایی در كشورهای غیر فضایی پشتیبانی می كند. Guaranísat-1 بخشی از تکرار چهارم برنامه فضایی می باشد.
ماهواره های قبلی که از طریق این برنامه پرتاب شده بودند از غنا، بنگلادش، مغولستان، بوتان، نپال و سریلانکا بود. مقامات ناسا نوشتند: “کشورهای شرکت کننده هزینه آموزش دانشجویان، سخت افزار ماهواره و پرتاب را پرداخت می کنند. ایستگاه فضایی گزینه کم هزینه ای را برای پرتاب ماهواره فراهم می کند و به مقرون به صرفه ماندن برنامه کمک می کند.”
ماهواره در درجه اول نمایش فناوری است. این دوربین برای گرفتن عکس از فضا مجهز است و از هوش مصنوعی برای مرتب سازی تصاویر برای بارگیری های کارآمد و مقرون به صرفه استفاده می کند.
دانشمندان پاراگوئه ای همچنین سنسورهایی را بر روی Guaranísat-1 نصب کردند که می تواند وجود اشکال تریاتومین را که ساس های بوسه زن نیز نامیده می شود ، تشخیص دهد. این حشره حامل انگلی است که باعث بیماری شاگاس می شود و طبق گفته مراکز کنترل و حفاظت بیماری ها (CDC) حدود 8 میلیون نفر در مکزیک ، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی مبتلا هستند. این عفونت اغلب تشخیص داده نمی شود و می تواند کشنده باشد.
مقامات ناسا در بیانیه نوشتند: “داده های این حسگرها به طور خودکار از طریق یک بخش مرکزی به ماهواره منتقل می شود و توسط یک ایستگاه زمینی برای ایجاد نقشه ای از خطر بیماری بارگیری می شود.” “مقامات بهداشتی می توانند از این نقشه برای تعیین اقدامات پیشگیری استفاده کنند.”
هفته گذشته Guaranísat-1 از طریق ماژول آزمایشی ژاپنی Small Satellite Orbital Deployer-16 (J-SSOD) وارد ایستگاه فضایی شد.
آلخاندرو رومان مدیر پروژه فضایی پاراگوئه در آژانس فضایی پاراگوئه معروف به (AEP) گفت این اولین ماهواره پرتابی ما به فضا است و یک لحظه تاریخی را برای کشور عزیزمان رقم میزند. این اولین قدم برای برداشتن در یک مسیر طولانی است که میتواند فواید فضایی را نیز برای پاراگوئه به ارمغان بیاورد. مثلا کاهش خطر بلایای طبیعی ، کشاورزی و مدیریت منابع طبیعی ، مدیریت زمین و آب وهوا را برایمان تسهیل سازد.