لایکا اولین حیوان در فضا

لایکا، اولین حیوان در فضا

لایکا نام اولین حیوانی است که در 3 نوامبر 1957 وارد مدار شد.با این حال از آنجا که شوروی برنامه ورود مجدد را ایجاد نکرد، لایکا در فضا از بین رفت. مرگ لایکا بحث هایی را درباره حقوق حیوانات در سراسر جهان برانگیخت.برای آشنایی بیشتر با اولین سگ فضانورد تا انتهای مقاله با مجله آندرومدا مگ همراه باشید.

در داخل اسپوتنیک 2 شوروی، سگی به نام  لایکا، اولین موجود زنده ای بود که در 3 نوامبر 1957 وارد مدار شد. با این حال از آنجا که شوروی برنامه ورود مجدد را ایجاد نکرد، لایکا در فضا از بین رفت. مرگ لایکا بحث هایی را درباره حقوق حیوانات در سراسر جهان برانگیخت.

سه هفته برای ساخت موشک

جنگ سرد فقط یک دهه عمر داشت که رقابت فضایی بین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده آغاز شد. در 4 اکتبر 1957، شوروی جز اولین کسانی بود که با پرتاب اسپوتنیک 1،که یک ماهواره به اندازه بسکتبال می باشد،با موفقیت آن را به فضا پرتاب کرد.

تقریباً یک هفته پس از پرتاب موفقیت آمیز اسپوتنیک 1 ، رهبر اتحاد جماهیر شوروی نیکیتا خروشچف پیشنهاد کرد که یک موشک دیگر باید به مناسبت چهلمین سالگرد انقلاب روسیه در 7 نوامبر 1957 به فضا پرتاب شود. این تنها سه هفته برای مهندسان شوروی فرصت داشت تا به طور کامل یک هواپیما را طراحی و موشک جدیدی را نیز به همراه آن طراحی نمایند.

انتخاب سگ

شوروی ها، در رقابت بی رحمانه با ایالات متحده، می خواستند اول یک چیز را به فضا بفرستند . بنابراین آنها تصمیم گرفتند اولین موجود زنده را به مدار بفرستند. در حالی که مهندسان شوروی با عجله روی طراحی کار می کردند ، سه سگ ولگرد (آلبینا ، مشکا و لایکا) به طور گسترده ای برای پرواز آزمایش و آموزش دیده بودند

سگها در مکان های کوچک محبوس شده بودند، در معرض صداها و لرزش های بسیار شدید قرار گرفتند و آنها را مجبور به پوشیدن لباس فضایی تازه درست شده کردند. همه این آزمایشات برای شرط بندی سگ ها به همراه  تجربیاتی بود که احتمالاً در حین پرواز داشتند. گرچه هر سه عملکرد خوبی داشتند ، اما این لایکا بود که براب اسپوتنیک 2 انتخاب شد.

به سمت ماژول

لایکا ، که در روسی به معنی “دباغ” است، یک سگ ولگرد سه ساله و وزن 13 پوند بود و رفتاری آرام داشت. او چند روز قبل در بخش محدود کننده ماژول خود قرار گرفت.

درست قبل از پرتاب، لایکا در یک محلول الکلی شسته شد  و در یدهای مختلفی باید رنگ آمیزی شد تا حسگرها روی او قرار بگیرند. این سنسورها باید ضربان قلب ، فشار خون و سایر عملکردهای بدن وی را کنترل  میکردند  تا هرگونه تغییر فیزیکی را که ممکن است در فضا رخ دهد ، درک کنند.

گرچه ماژول لایکا محدود کننده بود، اما کاملاً پر بود و فضای کافی برای خوابیدن یا ایستادن او داشت. او همچنین به غذای فضایی مخصوص ژلاتینی و مخصوص او دسترسی داشت.

پرتاب لایکا

در 3 نوامبر 1957 ، اسپوتنیک 2 از  پایگاه فضایی بایکونور (که اکنون در قزاقستان و در نزدیکی دریای آرال واقع شده است) پرتاب شد. این موشک با موفقیت به فضا رسید و فضاپیما با لایکا که درد اخلش بود ، به دور زمین چرخید. فضاپیما هر یک ساعت و 42 دقیقه زمین را دور می زد و تقریباً 18000 مایل در ساعت مسافت را طی می کرد.

در حالی که دنیا اخبار وضعیت لایکا را تماشا می کرد و منتظر آن بود، اتحاد جماهیر شوروی اعلام کرد که برنامه بهبودی برای لایکا ایجاد نشده است. آنها فقط سه هفته برای ایجاد فضاپیمای جدید وقت نداشتند تا راهی را برای لایکا ایجاد کنند  که فضا پیما را خانه خودش بداند . برنامه عملاً این بود که لایکا در فضا بمیرد.

لایکا در فضا می میرد

اگرچه همه اتفاق نظر دارند كه لایكا چه قدر در مدار مانده بود، مدت ها سوالی مطرح شده بود که او چه قدر در آن فضا پیما  زنده ماند.

برخی گفتند که برنامه این بود که او چند روز زنده بماند و  هنگام خوردن آخرین لقمه غذایش مسموم شد . دیگران گفتند که وی چهار روز پس از سفر در اثر شوک الکتریکی و دمای داخلی که  به طرز چشمگیری افزایش یافت، درگذشت. و هنوز دیگران گفتند که او پنج یا هفت ساعت پس از پرواز از استرس و گرما درگذشت.

داستان واقعی زمان مرگ لایکا تا سال 2002 فاش نشد ، زمانی که دانشمند اتحاد جماهیر شوروی، دیمیتری مالاشنکوف در کنگره فضایی جهانی در هوستون ، تگزاس سخنرانی کرد. مالاشنکوف چهار دهه حدس و گمان را به پایان رساند که اعتراف کرد لایکا تنها چند ساعت پس از پرتاب در اثر گرمای زیاد مرده بوده است.

مدتها پس از مرگ لایكا ، فضاپیما با تمام سیستمهای خاموش خود در مدار زمین حرکت میکرد تا اینكه پنج ماه بعد ، در 14 آوریل 1958 ، دوباره وارد جو زمین شد و در هنگام ورود دوباره سوخت.

یک سگ قهرمان

لایکا ثابت کرد که امکان ورود یک موجود زنده به فضا وجود دارد. مرگ وی همچنین بحث های مربوط به حقوق حیوانات را در سراسر کره زمین به راه انداخت. در اتحاد جماهیر شوروی ، از لایکا و سایر حیواناتی که پرواز فضایی را امکان پذیر می کنند به عنوان قهرمان یاد می شود.در سال 2008 ، مجسمه ای از لایکا در نزدیکی یک مرکز تحقیقات نظامی در مسکو رونمایی شد.