دلایل سوسو زدن ستاره چیست؟
دلایل سوسو زدن ستاره متفاوت بوده و به نظر نمی رسد که نور آنها ثابت باشد این امر به دلیل خصوصیات ذاتی خود ستاره ها ایجاد نمی شود.برای مطالعه کامل مقاله تا انتها با مجله علمی آندرومدا مگ همراه باشید.
وقتی به آسمان شب نگاه می کنید ممکن است متوجه شوید که ستاره ها سوسو می زنند یا چشمک می زنند به نظر نمی رسد که نور آنها ثابت باشد این امر به دلیل خصوصیات ذاتی خود ستاره ها ایجاد نمی شود در عوض جو زمین وقتی به سمت چشمان شما حرکت می کند نور ستاره ها را خم می کند این باعث احساس چشمک زدن می شود.
آشفتگی های جوی
با عبور نور از هر محیطی خم می شود. به این فرآیند انکسار گفته می شود. تغییرات در محیط می تواند درجه شکست نور را تغییر دهد. تلاطم جو زمین در اثر تغییر لایه های هوا در دما و تراکم های مختلف ایجاد می شود. در نتیجه، نوری که از جو عبور می کند توسط مناطقی با تراکم مختلف شکسته می شود. نوری که از ستارگان می بینید از جو زمین رد می شود و شما این را به عنوان یک چشمک تلقی می کنید.
تنوع در چشمک زدن
میزان شکست نور ستاره نیز به زاویه ای که ستاره را مشاهده می کنید بستگی دارد. اگر یک ستاره مستقیماً بالای سر باشد، نور آن با زاویه نزدیک به عمود، جو زمین را قطع می کند و به طور کلی شکست نور را به حداقل می رساند. در نتیجه، آن مقدار کمی از جو زمین را طی خواهد کرد ، در نتیجه شکست ناشی از اختلالات جوی به حداقل می رسد. از طرف دیگر اگر ستاره نزدیک به افق باشد، نور آن باید مقدار بیشتری از جو را طی کند. بنابراین اثرات شکست اتمسفر قویتر خواهد بود و احتمالاً ستاره بیشتر چشمک می زند.
سیارات در مقابل ستاره ها
سیارات به همان شکلی که ستاره ها برق می زنند ، چشمک نمی زنند. این به این دلیل است که آنها به زمین نزدیکتر هستند. ستاره ها آنقدر دور هستند که مانند نقاط نوری در آسمان ظاهر می شوند. سیارات به اندازه کافی نزدیک هستند که به صورت دیسک های بسیار کوچک به نظر می رسند. در حالیکه نور سیارات از طریق جو شکسته می شود، نتیجه خالص شکست های آشفته در دیسک قابل مشاهده این سیاره پخش می شود بنابراین شما نمی بینید که سیاره به همان روشی که یک ستاره چشم می زند بتواند چشمک بزند. هنوز هم ممکن است گاهی اوقات یک ستاره چشم بزند ، به ویژه هنگامی که نزدیک به افق باشد.
اجتناب از چشمک زدن ستاره ها
برای جلوگیری از چشمک زدن ستاره ها ، ستاره شناسان می توانند تلسکوپ های خود را طوری حرکت دهند که نور ستاره از مقدار کمی از جو زمین عبور کند. این یکی از دلایل ساخت بسیاری از رصدخانه ها در بالای کوه است. علاوه بر این، ستاره شناسان برخی از تلسکوپ ها را در فضا قرار داده اند که به آنها نمایی از نور ستارگان و جوهای مزاحم آنها می بخشد. ستاره شناسان می توانند از تلسکوپ های مجهز به فناوری بنام اپتیک تطبیقی نیز استفاده کنند. اپتیک تطبیقی آشفتگی جوی را تشخیص می دهد و تصویر تلسکوپ را با آینه تغییر شکل دهنده اصلاح می کند تا تصویر واضح تری از ستاره ارائه دهد.