نابودی در فیزیک به چه معناست
نابودی در فیزیک واکنشی است که در آن یک ذره و پاد ذره آن با هم برخورد کرده و از بین می روند و باعث آزاد شدن انرژی می شوند. متداول ترین نابودی روی زمین بین الکترون و پاد ذره آن پوزیترون اتفاق می افتد.برای آشنایی با مفهوم نابودی در فیزیک تا انتهای مقاله با مجله آندورمدا مگ همراه باشید.
پوزیترون که ممکن است در تجزیه رادیواکتیو یا به طور معمول ، در فعل و انفعالات پرتوهای کیهانی در ماده ایجاد شود ، معمولاً به طور مختصر با الکترون ترکیب می شود و یک شبه اتم به نام پوزیترونیوم تشکیل می دهد. شبه اتم از دو ذره ای که قبل از نابودی به دور یکدیگر می چرخند تشکیل شده است. پس از نابودی ، دو یا سه اشعه گاما از نقطه برخورد تابش را انجام میدهند
مقدار انرژی (E) تولید شده با استفاده از نابودی برابر است با جرم (متر) که در ضرب در مربع سرعت نور در خلا (c) حالت ناپدیدی به خود میگیرد به عنوان مثال :
E = mc2. بنابراین ، نابودی نمونه ای از برابری جرم و انرژی و تأیید نظریه نسبیت خاص است که این معادل سازی را پیش بینی می کند.
در سطح انرژی های بالاتر مشخصه برخورد ذرات و ذرات در بخش شتاب دهنده های ذرات حلقه ذخیره پرتو برخورد یا در مدل انفجار بزرگ جهان اولیه ، انرژی نابودی برای ایجاد ذرات سنگین تر و ذرات پاد انفجار آنها ، مانند میون ها و پاد میون ها کافی است. یا کوارک و پاد کوارک یا پاد کوارک را در برمیگیرد. ترکیبی از این ذرات و ذرات دیگر ، به نوبه خود ، مزون ها را تشکیل می دهند از جمله پی مزون ها و مزون های K – که در گروه ذرات زیر اتمی هادرون طبقه بندی می شوند. سایر واکنش های نابودی نیز میتواند رخ می دهد. به عنوان مثال نوکلئون ها (پروتون ها و نوترون ها) پاد هسته ها را از بین می برند (آنتی پروتون ها و آنتی نوترون ها) و انرژی نیز به صورت ذراتی مانند پی مزون ها و مزون های K و ذرات متناظر آنها منتقل می شود.