سریال «د بویز» (The Boys) با نگاهی تلخ و واقع‌گرایانه به دنیای ابرقهرمان‌ها، تصویری متفاوت از قهرمانان و توانایی‌هایشان ارائه می‌دهد. یکی از شخصیت‌های جالب این مجموعه، The Deepاست؛ ابرقهرمانی با توانایی تنفس در زیر آب، ارتباط با موجودات دریایی و سازگاری کامل با محیط اقیانوس. اما وقتی از زاویه‌ی علم فیزیک به قدرت‌های او نگاه کنیم، سؤال اساسی این است که:
آیا چنین قابلیت‌هایی از نظر قوانین فیزیکی واقعاً ممکن‌اند؟
در این بررسی، به تحلیل علمی توانایی‌های The Deep می‌پردازیم؛ از ساختار بدن و فشار اعماق اقیانوس گرفته تا سرعت حرکت، اکسیژن‌رسانی،. هدف این است که مرز میان تخیّل سینمایی و واقعیت علمی را مشخص کنیم و ببینیم فیزیک تا کجا می‌تواند این شخصیت را توجیه کند.
بررسی عناصر علم فیزیک و زیست شناسی در قدرت The Deep
در شخصیت The Deep از سریال The Boys، قدرت‌ها و ویژگی‌هایی وجود دارد که مستقیماً می‌توان آن‌ها را از دیدگاه علم فیزیک و زیست‌شناسی تحلیل کرد. این تحلیل به ما نشان می‌دهد که تا چه حد تخیل نویسندگان بر پایهٔ علم بنا شده و کجاها از واقعیت فاصله دارد.
از دیدگاه فیزیک
- مقاومت در برابر فشار اعماق اقیانوس
در عمق بیش از ۱۰۰۰ متر، فشار آب به بیش از ۱۰۰ برابر فشار سطح دریا می‌رسد. بدن انسان معمولی در این فشار خرد می‌شود، اما The Deep بدون هیچ زره یا وسیلهٔ حفاظتی زنده می‌ماند.
فیزیک این پدیده نشان می‌دهد که او باید بدنی با ساختار غیرقابل‌فشرده و با تراکم بالا داشته باشد، مانند ماهی‌های اعماق دریا که اندام‌های پر از چربی یا مایع دارند تا از له شدن جلوگیری کنند.
- حرکت سریع در آب
برای شنا با سرعت بالا، باید کمترین مقاومت آیرودینامیکی وجود داشته باشد. بدن The Deep از لحاظ فیزیکی طراحی شده تا شبیه بدن دلفین یا کوسه باشد:
خطوط نرم و مخروطی برای کاهش درَگ (drag)
عضلات قدرتمند در اندام تحتانی برای تولید نیروی پیشران
حفظ زاویه مناسب هنگام شنا برای استفاده از جریان‌های آب بهینه
- اکولاکیشن یا شنوایی آبی
او قادر است در اعماق دریا مسیر و موجودات را تشخیص دهد. این پدیده به فیزیک انتشار صدا در آب مربوط می‌شود؛ صدا در آب حدود ۴ برابر سریع‌تر از هوا حرکت می‌کند. بنابراین مغز The Deep باید بتواند تفاوت زمان بازتاب امواج را دقیق تحلیل کند تا نقشهٔ محیط اطراف را بسازد.
از دیدگاه زیست‌شناسی
- تنفس زیر آب
اگر او مثل ماهی‌ها تنفس می‌کند، باید آبشش‌های فعالی در بدنش داشته باشد که اکسیژن محلول در آب را جذب کند. اما با توجه به ساختار انسانی او، ترکیبی از سیستم ریوی و آبششی مورد نیاز است یعنی یک دگرسانی ژنتیکی عمیق در دستگاه تنفس.
- ارتباط عصبی با موجودات دریایی
ارتباط ذهنی او با موجودات دریا، از نظر زیستی می‌تواند به وجود نوعی سیستم عصبی-الکترومغناطیسی وابسته باشد. بعضی گونه‌ها مثل کوسه‌ها “آمپول‌های لورنزینی” دارند که میدان‌های الکتریکی را حس می‌کنند. مغز The Deep اگر چنین گیرنده‌هایی داشته باشد، می‌تواند امواج عصبی موجودات دیگر را تشخیص دهد و نوعی ارتباط غیر کلامی برقرار کند.
- ساختار پوست ضد فشار و دما
پوست و بافت نرم او باید از نوعی ترکیب پروتئینی ویژه برخوردار باشد تا در دماهای پایین و فشارهای بالا تخریب نشود. این ویژگی مشابه بافت موجودات اعماق دریاست که پروتئین‌ها و غشاهای سلولی‌شان انعطاف‌پذیری فشاری (pressure adaptation) دارند.
نتیجه‌گیری
توانایی‌های The Deep هرچند از نظر علمی تا حدی با ویژگی‌های واقعی موجودات دریایی هم‌پوشانی دارد، اما برای عملکرد در آن سطح، نیاز به تحول کامل در فیزیولوژی انسان دارد ، چیزی فراتر از علم فعلی. به زبان ساده، The Deep نسخه‌ای تخیلی از نتیجهٔ تلاقی پیشرفته‌ترین مهندسی ژنتیک با قوانین فیزیک اقیانوسی است.