نحوه شکل گیری باران و برف و بررسی علمی ساختار آنها
در نحوه شکل گیری باران و برف باید بدانیم که آب جامد آبی است که یخ، تگرگ و برف را تشکیل می دهد. فاز گازی آب به بخار آب معروف است و قابل مشاهده نیست. اصطلاح رطوبت به میزان بخار آب موجود در هوا اطلاق می شود.برای مطالعه کامل مقاله تا انتها با مجله علمی آندرومدا مگ همراه باشید.
آب برای زندگی در کره زمین یک نیاز اساسی است. آب یک مولکول بی بو و بی مزه است که به اشکال مختلف وجود دارد. این اشکال شامل مایع، جامد و گاز است. آب مایع آبی است که می نوشیم و آبی که در اقیانوس ها یافت می شود.
چرخه آب
آب تقریباً 75٪ سطح زمین را می پوشاند و بیشتر آنها در اقیانوس ها یافت می شود. اندازه وسیع و تعداد اجسام آبی که زمین را پوشانده است باعث می شود که آب به وفور در دسترس باشد. در حقیقت ، زمین از نظر آبی محدود است و آبی که ما داریم از طریق چرخه آب بارها و بارها بازیافت می شود. چرخه آب، همچنین به عنوان چرخه هیدرولوژیک شناخته می شود ، تبادل آب بی پایان بین جو، آب زیرزمینی ، آب سطحی ، خاک و گیاهان است. چرخه آب از چهار مرحله تبخیر ، تراکم ، بارش و جمع آوری تشکیل شده است.
تبخیر
تبخیر ، تبدیل آب از فاز مایع به فاز گازی یا بخار است. در چرخه آب ، تبخیر هنگامی اتفاق می افتد که آب از بدن آب یا از زمین به فضای پوشاننده منتقل شود. برای ایجاد تبخیر ، گرما لازم است. این انرژی گرمایی پیوندهای نگهدارنده مولکول های آب را در هم می شکند. تابش خورشید منبع اصلی انرژی برای تبخیر آب است.
تبخیر شامل تعرق آب از گیاهان و درختان است. تعرق باعث آزاد شدن بخار آب از خاک و گیاهان و درختان به هوا می شود. تعرق از گیاهان زمانی اتفاق می افتد که رطوبت از ریشه به سمت برگ منتقل شود. در منافذ کوچک برگها، رطوبت به بخار تبدیل شده و در جو آزاد می شود. میزان تعرق، تحت تأثیر نوع گیاه و در دسترس بودن رطوبت در خاک، دما، مقدار کلی رطوبت و باد است.
میعان
میعانات اتفاقی است که وقتی بخار آب در هوا به دلیل کاهش دما سرد می شود و به قطرات آب مایع تبدیل می شود ، اتفاق می افتد. این روند مخالف تبخیر است
قطرات آب حاصل از تراکم اگر بسیار کوچک باشند در جو باقی می مانند. میلیون ها قطره آب معلق در جو با هم جمع شده و ابرها و مه سطح زمین را تشکیل می دهند. ابرها سرانجام سنگین شده و بارندگی ایجاد می کنند.
بارش
بیشتر آب شیرین کره زمین از طریق بارش رسوب می کند. بارش بخار آب متراکم است ، میلیونها قطره آب در جو وجود دارد که از ابرها به زمین می ریزد. بیشترین میزان بارش به صورت باران رخ می دهد. اشکال دیگر شامل برف، تگرگ و مه است. هنگامی که هوای سرد قطرات آب را به بلورهای یخ تبدیل می کند، برف تشکیل می شود. همانطور که بخار آب به طور فزاینده ای روی بلور جمع می شود، سنگین می شود و در نهایت از آسمان می افتد. با افتادن کریستال های یخی ، ممکن است با هوای گرمتری که کمی بلورهای یخ را ذوب میکند تماس پیدا کند. این ذوب شدن باعث می شود که بسیاری از کریستالهای یخ به صورت پوسته های بزرگتر به هم متصل شوند. این باعث ایجاد بلور های برف می شود.
فرآیند جمع آوری
جمع آوری فرآیندی است که طی آن آبی که به صورت بارندگی ریخته شده در زمین ذخیره می شود. این ذخیره سازی در توده های آب (اقیانوس ها، رودخانه ها، دریاچه ها)، سفره های زیرزمینی و در برف ها و یخچال ها رخ می دهد. اصطلاح نفوذ روند جریان یافتن آب روی زمین را توصیف می کند. این آب در زیر زمین حرکت می کند و بین سنگها و خاک می رود. مقداری از آب که در زیر زمین حرکت می کند توسط ریشه گیاهان و درختان خیس می شود ، در حالی که مقداری از آب به سمت پایین حرکت می کند تا زمانی که به سطح اشباع شده از آب برسد به این مورد آبخوان گفته می شود. بالای این لایه را بخش آبی می نامند. اگر یک سفره زیرزمینی پر از آب شود تا جایی که روی سطح زمین سرریز کند، یک چشمه ایجاد می شود.
آبی که به سطح زمین جریان نیابد، از طریق مسیری به نزدیکترین نهر، رودخانه یا رودخانه می رود. به این آب رواناب سطحی گفته می شود. رواناب سطحی زمانی اتفاق می افتد که زمین با آب اشباع شده و جذب بیشتری از آب را انجام نخواهد داد . این آب اضافی به نهرها، سپس به رودخانه های بزرگتر و در نهایت به اقیانوس ها سرازیر خواهد شد.