فوبوس یکی از قمرهای مریخ
بزرگترین قمر مریخ
فوبوس قمر مریخ
فوبوس، قمری درونی و بزرگتر از دو قمر دیگر مریخ می باشد و از طریق تلسکوپ به همراه قمر خود ، دیموس ، توسط اخترشناس آمریکایی آساف هال در سال 1877 کشف شد و نام یکی از پسران آرس ، همتای یونانی خدای رومی مریخ بر روی آن نامگذاری شد. برای آشنایی بیشتر با این قمر تا انتهای مقاله با مجله آندرومدا مگ همراه باشید.
فوبوس یک جسم سنگی کوچک و نامنظم است که دارای یک سطح شیاردار پر پیچ وخم خورده است. فوبوس ابعادی تقریباً بیضوی را داراست و ابعاد فوبوس در وسیع ترین نقطه خود 26.6 کیلومتر (16.5 مایل) است. این چرخش هر 7 ساعت و 39 دقیقه یک بار به دور مریخ در یک فاصله متوسط بسیار نزدیک – 9378 کیلومتر (5827 مایل) – در یک مدار تقریباً دایره ای شکل که فقط 1 درجه با صفحه استوایی سیاره فاصله دارد، می چرخد.
از آنجا که دوره مداری ماهواره (قمری) از دوره چرخشی مریخ (24 ساعت و 37 دقیقه) کمتر است، فوبوس از آسمان مریخ از غرب به شرق حرکت می کند. محور طولانی فوبوس دائماً به سمت مریخ است. مانند ماه نسبت به کره زمین، یک دوره چرخشی برابر با دوره مداری خود دارد و بنابراین همان صورت را برای سیاره مریخ نیز حفظ می کند. سطح فشرده شده به شدت سنگی دارد، با سنگ رگولیت خاکستری بسیار تیره (بقایای سنگی غیر تلفیقی) پوشانده شده است که فقط حدود 6 درصد از نور را که روی آن می بارد به خود جذب میکند.
تقریباً نیمی از سطح ماه را منعکس می کند. این واقعیت و میانگین تراکم کم قمر (1.9 گرم در سانتی متر مکعب) با ترکیب شهاب سنگ های کندریت کربنی سازگار است، و این نشان می دهد که فوبووس ممکن است یک جسم شبه سیارکی در بند شده باشد. شیارهای خطی قابل توجه ، به طور معمول 100 متر (330 فوت) عرض و 20 متر (65 فوت) عمق ، قسمت زیادی از سطح را پوشش می دهند. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد آنها با تشکیل بزرگترین دهانه فوبوس در ارتباط هستند. ابعاد این سازه که به استیکنی Stickney معروف است حدود 10 کیلومتر (6 مایل) عرض دارد. مشاهدات دقیق موقعیت فوبوس در قرن گذشته نشان می دهد که نیروهای جزر و مدی مریخ این قمر را به آرامی به سمت مریخ می کشانند. اگر چنین باشد ، در آینده ای بسیار دور با مریخ برخورد خواهد کرد.