شنژو فضاپیمای چینی چه ویژگی هایی دارد؟
شنژو فضاپیمای چینی چه ویژگی هایی دارد؟
شنژو یک فضاپیمای چینی است که پنجمین ساختار آن اولین فضانورد چینی را به فضا برد. شنژو از لحاظ ساختاری شبیه فضاپیمای روسی سایوز است و مانند سایوز، شنژو از سه ماژول تشکیل شده است. برای مطالعه کامل مقاله تا انتها با مجله علمی آندرومدا مگ همراه باشید.
که یک ماژول استوانه ای در قسمت عقب که شامل ابزار و سیستم رانش است و یک ماژول که به صورت زنگوله است و میتواند فضانوردان و وسایل را حمل کند و یک ماژول استوانه ای مداری آزمایش های علمی و نظامی را به درستی انجام میدهد. برخلاف سایز ماژول مداری میتواند پرواز های مستقل را انجام دهد و در چندین مامورین شنژو ماژول مداری پس از جدا شدن ماژول ورودی میتواند چندین ماه در مدار باقی بماند. شنژو دارای ارتفاع 9.3 متر است و 7840 کیلوگرم وزن دارد .
چها ماموریت اولی که شنژو انجام داد پروازهای آزمایشی بدون خدمه بودند که طی یک دوره سه سال یعنی از 1999-2002 انجام شده اند و در 15 اکتبر 2003، شنژو 5 اولین فضانورد چینی یعنی یانگ لیوه را در مدت 21 ساعت در یک پرواز فضایی حمل کرده بود. به همین ترتیب چین پس از روسیه و آمریکا سومین کشوری شد که فضاپیمای خدمه دار را به فضا پرتاب کرد. شنژو 6 در 12 اکتبر سال 2005 به فضا پرتاب شد و در عرض پنج روز دو فضانورد را نیز حمل کرد. شنژو 7 در 25 سپتامبر 2008 پرتاب شد و سه فضانورد را حمل میکرد البته یکی از این فضانوردان ژان ژیگانگ بود و اولین فرد چینی بود که راهپیمایی فضایی را برای کشورش انجام داده بود.
کشور چین ایستگاه فضایی تیانگونگ 1 را در 29 سپتامبر 2011 پرتاب کرد و شنژو 8 که بدون سرنشین بود به طور خودکار در 3 نوامبر 2001 به سوی تیانگونک1رفت. اولین ماموریت خدمه شنژو 9 و تیانگونگ 1 در 16 ژوئن 2012 آغاز شد که در طی آن لیویانگ را به فضا رساند. شنژو 8 و 9 به ترتیب اولین بخش فضایی بدون سرنشین خدمه چین بودند. شنژو 10 که در 11 ژوئن 2003 پرتاب شد سه فضا نورد را برای انجام یک ماموریت دو هفته ای به تیانگونگ 1 برد. ایستگاه فضایی بعدی کشورچین، تیانگونگ 2 بود که توسط شنژو 11 در اواخر سال 2016 از آنجا بازدید شد. دو فضانورد مورد نظر در این ماموریت حدود 32 روز را در مدار زمین گذراندند.
ساخت ایستگاه فضایی بزرگتر سه ماژولی تیانگونگ با راه اندازی ماژول اصلی تیانهه در آوریل 2021 آغاز شد. اولین پرواز به این ایستگاه توسط شنژو 12 بود که سه فضانورد را حمل کرد و در ژوئن 2021 در تیانهه لنگر انداخت.
در سال 2020 چین یک فضاپیمای نیمه قابل استفاده مجدد را آزمایش کرد که میتواند جانشین شنژو باشد و این فضا پیمای جدید میتواند شش فضا نورد را به مدار ببرد.