سیاره مشتری چه ویژگی هایی دارد؟
سیاره مشتری، عظیم ترین سیاره منظومه شمسی و پنجمین فاصله از خورشید است. این یکی از درخشان ترین اجسام در آسمان شب است.برای شناخت بیشتر سیاره مشتری تا انتهای این مطلب با آندرومدا مگ همراه باشید.
فقط ماه، زهره و گاهی مریخ درخشان ترند. مشتری با نماد ♃ مشخص می شود. هنگامی که منجمان باستان سیاره مشتری را به عنوان فرمانروای رومی خدایان و آسمانها (همچنین به نام جوو) نامیدند، هیچ تصوری از ابعاد واقعی این سیاره نداشتند، اما این نام مناسب است، زیرا مشتری از همه سیارات دیگر بزرگتر است.
چرخش به دور خورشید تقریباً 12 سال زمینی طول می کشد و هر 10 ساعت یک بار می چرخد ، بیش از دو برابر سریعتر از زمین سرعت چرخشش بالاست. نوارهای ابری رنگارنگ آن را حتی با یک تلسکوپ کوچک می توان مشاهده کرد. مشتری سیستمی باریک از حلقه ها و 79 قمر شناخته شده دارد، بزرگتر از سیاره عطارد و سه بزرگتر از کره ماه است. برخی از اخترشناسان حدس می زنند که قمر مشتری به نام اروپا می تواند اقیانوسی از آب گرم و احتمالاً حتی نوعی حیات را در زیر پوسته یخی پنهان کرده باشد. مشتری دارای یک منبع گرمایی داخلی است.
انرژی بیشتری از آنچه از خورشید دریافت می کند ساطع می کند. فشار در عمق داخلی آن بسیار زیاد است به طوری که هیدروژن موجود در آن حالت فلزی سیال دارد. این غول دارای قوی ترین میدان مغناطیسی از هر سیاره است ، دارای یک مغناطیس کره بسیار بزرگ است، و از زمین، اندازه قطر آشکار آن از قطر ماه فراتر خواهد رفت.
سیستم مشتری همچنین منبعی از انفجارهای شدید مثل سر و صداهای رادیویی است، در بعضی از فرکانس ها گاهی اوقات انرژی بیشتری نسبت به خورشید تابش می کند. با این حال، مشتری با وجود تمام عناصر نسبی زیاد، تقریباً فقط از دو عنصر هیدروژن و هلیوم ساخته شده است و میانگین چگالی آن بیش از چگالی آب نیست. دانش در مورد سیستم جویان پس از اواسط دهه 1970 به طور چشمگیری در نتیجه اکتشافات انجام شده توسط سه مأموریت فضاپیما – پیشگامان 10 و 11 در 1973-74 ، وویجر 1 و 2 در 1979 و مدارگرد و کاوشگر گالیله، که به مشتری رسیدند، به طرز چشمگیری افزایش یافت. دسامبر 1995. فضاپیمای پایونیر به عنوان پیشاهنگی برای وویجر ها بود و نشان می داد که محیط تابش مشتری قابل تحمل است و از مشخصات اصلی سیاره و محیط آن را ترسیم می کند. تعداد ابزارهای وویجرچنان اطلاعات جدیدی را فراهم می آورد که هنوز با شروع مأموریت فضاپیمای گالیله در حال بررسی توسط متخصصین بود.
مأموریت های قبلی همه در حد پرواز بود اما فضا پیمای گالیله کاوشگری را در جو مشتری انداخت و سپس برای تحقیقات فشرده از کل سیستم مشتری تا سپتامبر 2003 به مدار سیاره رفت. در جولای 2016 ، مدارگرد جونو برای مأموریتی که انتظار می رود دو سال طول بکشد، به مشتری رسید. نگاههای دیگر به سیستم جووین در اواخر سال 2000 و اوایل سال 2001 توسط پرواز فضاپیمای کاسینی در مسیر خود به سمت زحل و در سال 2007 توسط پرواز فضاپیمای نیو هرایزنز در مسیر خود به پلوتو انجام شد. مشاهدات اثرات هسته چند قسمتی دنباله دار شو میکر لوی 9 با جو مشتری در سال 1994 همچنین اطلاعاتی در مورد ترکیب و ساختار آن به دست آورد.