آیا جنگ در فضا اجتناب ناپذیر است؟
در زمین، هوا و دریا مناطق و بعضی مناطق درگیری وجود دارد این تصور در حال رشد است که نبرد بعدی جنگ در فضا خواهد بود. در مورد استفاده نظامی از فضا توسط ملل مختلف صحبت های مداومی در جریان است.برای مطالعه کامل مقاله تا انتها با مجله علمی آندرومدا مگ همراه باشید.
به عنوان مثال نیروی فضایی تازه تاسیس ایالات متحده به سختی در حال شکل گیری چگونگی محافظت از منافع ایالات متحده و متحدانش در حوزه فضایی است که به طور فزاینده ای مورد اختلاف و ازدحام است.
چه شرایطی می تواند منجر به درگیری در فضا شود؟ آیا چنین وضعیتی داده شده است یا می توان درگیری ها را زودتر از موعد از بین برد؟ آیا کشورها می توانند در فضا که به انعطاف پذیری عضلات، نزاع ها و جنگ های واقعی در خارج از سیاره منجر می شوند خودشان را سرزنش کنند.
تداخل عبور
مارک گوبرود استادیار کمکی در برنامه درسی صلح ، جنگ و دفاع در دانشگاه کارولینای شمالی ، چاپل هیل ، گفت: اصطلاح “جنگ در فضا” می تواند مواردی را که در حال حاضر در حال وقوع است ، به دنبال داشته باشد. وی به مسدود کردن ارتباطات ماهواره ای، نبردهای لیزری، سیستم های هک برای مسدود کردن یا شنود انتخابی جریان تلفن یا داده ها و سیستم های کاوش برای بررسی امکان هک شدن آنها اشاره کرد.
گوبرود گفت: “اگرچه ممکن است از میزان كامل این فعالیتها اطلاع نداشته باشد ، اما به نظر می رسد كه تا كنون آنها به صورت پراكنده اتفاق می افتند.” بر اساس برخی گزارش ها وی گفت ایالات متحده و شاید دیگران از توانایی رهگیری و تداخل در ترافیک تجارت مخابراتی تجاری استفاده گسترده ای کرده اند ، اگرچه این یک توانایی نامتقارن قدرت های بزرگ است که خطر تشدید کمی را به همراه دارد.
گوبرود گفت که همه این اشکال تداخل مضر می تواند به طور بالقوه منجر به خطرات تشدید شود زیرا به طور گسترده تر و معمول تر انجام می شود و دشمنان توانایی های متقابل را توسعه می دهند.
وی گفت: “بنابراین ، ما باید با پیمان نامه دیگری براساس معاهده فضایی ملل متحد كه انواع مداخلات مضر و سلاح ها را برای ایجاد تداخل ممنوع می سازد ، ادامه دهیم.”
عدم وجود تعهدات لازم الاجرا
بیشترین خطر ناشی از تکثیر گسترده سیستم های ضد ماهواره ای مستقر در زمین است که قادر به فضاپیما در مدار ژئوشکرون و فراتر از آن هستند یا استقرار انواع مختلفی از این نوع سلاح ها در فضا که به آنها امکان می دهد به اهداف خود برسند. گوبرود گفت در عرض چند دقیقه یا چند ثانیه، به جای چند ساعت رخ خواهد داد.
وی گفت: “در اینجا پتانسیل تشدید سریع به تهدیدی جدی برای ثبات هسته ای تبدیل می شود ، زیرا قدرتهای اصلی مقابله قطعاً ایالات متحده ، روسیه و چین خواهند بود.” وی افزود ، تنها خبر خوب این است که این اتفاق هنوز نیفتاده است ، احتمالاً به این دلیل که شناخت کافی از میزان خطرناک بودن آن وجود دارد.
گوبرود در پایان گفت: “بنابراین واقعاً ، مسیر جنگ در فضا یک مسابقه تسلیحاتی فضایی است ، مسابقه ای که مدتهاست به تعویق افتاده است اما فقط با پیشرفت تکنولوژی در غیاب تعهدات لازم برای کنترل تسلیحات فضایی ، قریب الوقوع تر و بالقوه قابل انفجار است.”
مواردی دیگر
برایان چوو ، تحلیلگر سیاست مستقل با بیش از 25 سال تجربه به عنوان یک دانشمند ارشد فیزیکی متخصص در فضا و امنیت ملی ، گفت که فضا در حال حاضر توسط فضاپیماهای رباتیک دوبار استفاده می شود که به عنوان سلاح برای از کار انداختن ماهواره های ما استفاده می شود.
چوو گفت: “از آنجا که استفاده مسالمت آمیز آنها برای رونق فضا مهم است ، بنابراین نباید منع شود.” “در واقع ، ما می توانیم برخی از قوانین و اقدامات را بپذیریم تا بتوانیم از مزایای این فضاپیما بهره مند شویم و از آسیب رساندن آنها به ماهواره هایمان به طور همزمان جلوگیری کنیم.”
چوو احساس می کند که مشکل فعلی این است که جامعه جهانی ممنوعیت خودسرانه نزدیک شدن به ماهواره هایی را که توسط ملت دیگری اداره می شوند ، چه صلح آمیز و چه خصمانه ، منع نکرده است. از قرار دادن یک دشمن در زمان صلح ممانعت نمی شود که فضاپیمای دو کاربرد خود را در نزدیکی ماهواره های ما قرار دهد.
چوو گفت: “هنگامی که این فضاپیما در جای خود قرار گیرد ، حملات از چنین فاصله ای به ما هشدار کافی برای ایجاد دفاع و نجات ماهواره های هدف خود را نمی دهد.”
چو وگفت ، جامعه بین المللی درمورد اینکه آیا یک کشور مجاز است ماهواره های کشور دیگری را به دنبال خود قرار دهد مبهم است. وی گفت ، استراتژی فضایی امنیت ملی فعلی ایالات متحده درباره دفاع شخصی پیشگیرانه مبهم است ، از جمله در مواردی که با تهدیدی از سوی تعقیب کننده های فضایی روبرو شود.
ابهامات خطرناک
چوو گفت عدم قطعیت های مربوط به حق تقدم و پیگیری خطرناک است. به عنوان مثال ، چین می تواند استدلال كنند كه تعقیب کننده های فضایی بهترین نوع سیستم ضد ماهواره هستند ، زیرا دو گزینه بد به ایالات متحده ارائه می دهد.
چوو گفت: “اول، ایالات متحده می تواند برای نجات ماهواره های هدف قرار گرفته ، بخش پیشگیرانه فضانوردان فضایی را نابود كند تا پشتیبانی فضایی از عملیات نظامی را در زمان بحران و جنگ حفظ كند.” با این حال بدون بحث و حل این دو ابهام با جامعه جهانی در زمان صلح ، ایالات متحده می تواند به عنوان متجاوزی که اولین گلوله را شلیک کرده محکوم شود که منجر به جنگ در فضا می شود که احتمالاً به زمین گسترش می یابد – چیزی که هر دو طرف سعی کردند از آن جلوگیری کنند
در مرحله دوم ، چوو گفت كه ممكن است ایالات متحده نتواند بدون حمایت برخی از ماهواره های مهم ، به طور موثر جنگ كند.
چوو گفت: “در مواجهه با این دو گزینه اشتباه ، ممكن است ایالات متحده به هیچ وجه مداخله نكند. این نتیجه كاملی برای چین خواهد بود ، زیرا از مداخله آمریكا بدون شلیك جلوگیری كرد.” “اگر ما بدون تغییر لازم و مورد نیاز از سیاست فضایی فعلی استفاده کنیم ، ایالات متحده و سایر کشورها می توانند در چنین درگیری هایی” گرفتار شوند. ”
بازی دو سر باخت
وندی ویتمن کاب ، استادیار مطالعات استراتژی و امنیت در دانشکده مطالعات هوایی و فضایی پیشرفته نیروی هوایی ایالات متحده در پایگاه نیروی هوایی ماکسول در مونتگومری ، آلاباما گفت: “من اعتقاد زیادی به اجتناب ناپذیری ندارم.” “تحلیلگران دائماً می گویند كه از دهه 1960 حمله ها و سلاح ها در فضا اجتناب ناپذیر است است.”
ویتمن کاب گفت ، مدتهاست که تشخیص داده شده است که یک کشور به ماهواره دیگری حمله می کند پیشنهادی برای ضرر و زیان برای افراد ذینفع است.
وی گفت: “نه تنها محیط فضایی مملو از زباله ها می شود و حتی كار در آنجا را دشوارتر می كند ، بلكه در تمام ماهواره ها از جمله ماهواره آنها فصل باز است.” “به دلیل ثباتی که نظارت از فضا به مسابقه تسلیحات هسته ای می دهد ، بهتر بود به جای تهدید موقعیت استراتژیک خود ، اجازه دهید ماهواره ها آزادانه فعالیت کنند.”
پیامدهای اقتصادی
همانطور که ویتمن کاب در کتاب اخیر خود، “خصوصی سازی صلح: چگونه تجارت می تواند تعارضات موجود در فضا را کاهش دهد” گفته: تجاری سازی شکوفا تر فضا و تکیه اقتصاد جهانی به سیستم های مبتنی بر فضا ، درگیری آشکار در فضا را بسیار هزینه بر می کند.
ویتمن كاب گفت: “برای برداشتن ماهواره ای كه از طریق آن معاملات مالی و ارتباطات اصلی انجام می شود، فقط انجام یک بخش کاری در حوزه ماهواره ها لازم است چون ماهواره اشتباه می تواند پیامدهای اقتصادی مهمی داشته باشد كه فقط در یك كشور جدا نیز این اتفاق نمی افتد.” “بنابراین باید ملاحظات استراتژیک و اقتصادی وجود داشته باشد که کشورها را در استفاده از سلاح در فضا کمک کند.”
ویتمن کاب گفت به دلیل ماهیت دوگانه فناوری فضایی و پنهانکاری ذاتی احتمال سو برداشت قابل توجهی وجود دارد و تأکید کرد که سو تفاهم نه تنها فناوری بلکه هدف نیز می تواند به راحتی منجر به درگیری شود.
پیامدهای دیگر
جانسون-فریز نیز در این زمینه گفت: “فناوری استفاده دوگانه به این معنی بوده است که حداقل برای یک دهه سلاح های فضایی” بالقوه “وجود داشته است، اما اکنون ما اگر نتوانیم این جور عوامل را اجرا کنیم به سمت سلاح سازی آشکار فضا پیش می رویم.” او فکر می کند آنچه ممکن است اتفاق بیفتد مربوط به قرار دادن برخی پارامترها در اطراف ماموریت نیروی فضایی برای سازماندهی، آموزش و تجهیز است.