جوزپه فیورلی یکی از نامدارترین باستان‌شناسان ایتالیایی قرن نوزدهم است که با رویکردی علمی و نوآورانه، مسیر مطالعه شهر باستانی پمپئی را متحول کرد. او در سال ۱۸۲۳ میلادی در ناپل متولد شد و در دورانی به کاوش‌های پمپئی پیوست که بیشتر حفاری‌ها جنبه سودجویانه داشت و فاقد روش علمی بودند. فیورلی با مدیریت دقیق، نقشه‌کشی منظم، و ثبت نظام‌مند یافته‌ها، پمپئی را به یکی از مهم‌ترین پروژه‌های باستان‌شناسی جهان تبدیل کرد.
ابتکار معروف او، تزریق گچ مایع در حفره‌های خالی خاکستر، باعث شد شکل و حالت قربانیان فوران آتشفشان وزوویوس در سال ۷۹ میلادی با جزئیات حیرت‌انگیز حفظ شود. این تکنیک نه تنها تصویر زنده‌ای از لحظات پایانی زندگی مردم پمپئی ارائه کرد، بلکه اطلاعات ارزشمندی درباره پوشاک، فیگورهای انسانی و حتی حالات احساسی آنان در زمان فاجعه به دست داد. میراث علمی فیورلی هنوز هم الهام‌بخش باستان‌شناسان معاصر است و نام او در تاریخ ایتالیا و جهان به عنوان پیشگام باستان‌شناسی مدرن ثبت شده است.
دستاورد های جوزپه فیورلی
دستاوردهای جوزپه فیورلی را می‌توان نقطه عطفی در تاریخ باستان‌شناسی ایتالیا و جهان دانست او نخستین کسی بود که حفاری‌های شهر باستانی پمپئی را از حالت نامنظم و سودجویانه به یک پروژه علمی و منظم تبدیل کرد پيش از او کاوشگران بیشتر به دنبال بیرون آوردن اشیای قیمتی بودند اما فیورلی با ثبت دقیق موقعیت یافته‌ها و تهیه نقشه‌های جامع از شهر شیوه‌ای جدید را بنیان گذاشت.
یکی از بزرگ‌ترین نوآوری‌های او ابداع روش تزریق گچ مایع به حفره‌های خالی در خاکستر و سنگ‌پوش بود این حفره‌ها حاصل تجزیه جسد قربانیان فوران آتشفشان وزوویوس در سال هفتاد و نه میلادی بودند با پر کردن آنها فیورلی توانست پیکره‌های کامل و با جزئیات از حالات و پوشاک مردم پمپئی در زمان مرگ‌شان به دست آورد این تصاویر زنده بعدها اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی روزمره شهر ارائه کردند.
او همچنین سیستم شماره‌گذاری و بخش‌بندی خیابان‌ها و ساختمان‌های پمپئی را طراحی کرد به‌طوری‌که هر مکان با رمز مشخص ثبت می‌شد و این روش هنوز هم الگوی سازماندهی سایت‌های باستانی است فیورلی توجه ویژه‌ای به آموزش و نگهداری آثار کشف شده داشت و مجموعه‌ای گسترده از یادداشت‌ها و اسناد علمی را بر جای گذاشت.
در نهایت میراث علمی او شامل ایجاد استانداردهای مدرن حفاری باستان‌شناسی توجه به جزییات فرهنگی و انسانی آثار و تبدیل پمپئی به یک منبع پژوهش بی‌همتا برای مورخان و باستان‌شناسان است به همین دلیل نام او به عنوان پیشگام در رویکرد علمی به کاوش‌های باستانی در تاریخ ثبت شده است.