هاوارد کارتر (Howard Carter) یکی از نامدارترین باستان‌شناسان تاریخ است که نام او برای همیشه با یکی از بزرگ‌ترین کشفیات قرن بیستم گره خورده است؛ کشف مقبره‌ی توت‌عنخ‌آمون، فرعون جوان مصر باستان.
کارتر در ۹ مهٔ سال ۱۸۷۴ در لندن به دنیا آمد. از کودکی شیفتهٔ نقاشی، طراحی، و آثار باستانی بود و همین علاقه او را، بی‌آنکه تحصیلات دانشگاهی رسمی داشته باشد، به دنیای باستان‌شناسی کشاند. در نوجوانی به مصر رفت و به‌عنوان طراح در حفاری‌های باستانی کار خود را آغاز کرد. دقت، پشتکار، و هوش تحلیلی‌اش خیلی زود او را از یک نقاش ساده به یکی از باستان‌شناسان برجستهٔ بریتانیا تبدیل کرد.
اما نقطهٔ عطف زندگی او در سال ۱۹۲۲ رقم خورد؛ زمانی که همراه با حامی مالی‌اش، لرد کارنارون (Lord Carnarvon)، موفق شد ورودی مقبره‌ی تقریباً دست‌نخوردهٔ توت‌عنخ‌آمون را در دره‌ی پادشاهان پیدا کند. کشفی که دنیای علم و حتی مردم عادی را شگفت‌زده کرد، چراکه تابوت‌ها، جواهرات، و اشیای طلایی بی‌نظیری در آن یافت شد.
کارتر با روشی علمی و دقیق تمام محتویات مقبره را ثبت، عکاسی، و مستندسازی کرد – کاری که در آن زمان بی‌سابقه بود و الگویی برای باستان‌شناسان آینده شد.
هاوارد کارتر نماد پشتکار، نظم علمی، و عشق به کشف رازهای تاریخ بشر است؛ شخصی که با شهامت، دنیای باستان را برای همیشه به روی جهان مدرن گشود.
دستاورد های هاوارد کارتر چه مواردی را دربر می گیرند؟
دستاوردهای هاوارد کارتر (Howard Carter) هم از نظر علمی و هم فرهنگی بسیار پراهمیت‌اند و به‌جرأت می‌توان گفت او چهره‌ای بود که شیوه‌ی مطالعه‌ی مصر باستان را برای همیشه تغییر داد. در ادامه مهم‌ترین دستاوردهای او را به‌صورت منظم و خلاصه آورده‌ایم:
۱. کشف مقبره توت‌عنخ‌آمون (Tutankhamun’s Tomb)
بزرگ‌ترین و مشهورترین دستاورد کارتر در سال ۱۹۲۲ بود.
مقبره‌ای تقریباً سالم و دست‌نخورده از دوره فراعنهٔ مصر در دره پادشاهان کشف کرد.
در داخل آن بیش از ۵۰۰۰ اثر تاریخی و هنری شامل طلا، جواهر، سلاح، اثاثیه، ماسک معروف طلایی فرعون و تابوت‌های توت‌عنخ‌آمون پیدا شد.
این کشف ارزشمند، نگاه جهانیان را دوباره به تمدن مصر باستان برگرداند.
۲. تحول در روش‌های علمی مستندسازی باستان‌شناسی
کارتر برخلاف بسیاری از باستان‌شناسان دوره خود، با دقت وسواسی تمام آثار را ثبت، شماره‌گذاری و نقشه‌برداری می‌کرد.
صدها عکس، نقشه و یادداشت از داخل مقبره تهیه کرد که تا امروز منبع اصلی پژوهش‌های مصرشناسی‌اند.
او پایه‌گذار استانداردهای نوین در حفاظت و مستندسازی آثار باستانی شد.
۳. پیشرفت در شناخت آیین‌های تدفین مصر باستان
از طریق مطالعهٔ اشیای درون مقبره، کارتر اطلاعات بی‌سابقه‌ای دربارهٔ باورهای مصریان به زندگی پس از مرگ به‌دست آورد.
نشان داد که مصریان چگونه از طلای خالص، عطرها، و موم برای حفاظت از بدن فرعون استفاده می‌کردند.
همین پژوهش‌ها فهم دقیق‌تری از مفهوم جاودانگی در اندیشه‌ی مصری به ما داد.
۴. ارتقای جایگاه مصرشناسی در جهان
کشف او سبب شد مصر به مرکز توجه جهانی تبدیل شود.
از دهه ۱۹۲۰ تا امروز، «تب مصر» (Egyptomania) در هنر، معماری، مد، و سینما ادامه دارد.
موزه‌ها و دانشگاه‌های متعدد در اروپا و آمریکا برنامه‌های تخصصی برای Egyptology تأسیس کردند.
۵. انتشار آثار پژوهشی ماندگار
کارتر کتاب چندجلدی “The Tomb of Tutankhamun” را نوشت که هنوز هم یکی از منابع اصلی مصرشناسی است.
در این اثر، همهٔ مراحل اکتشاف، فهرست اشیاء، و تحلیل تاریخی آن‌ها به دقت شرح داده شده است.
نوشته‌هایش علاوه بر ارزش علمی، به‌دلیل نثر تصویری و جذاب، در میان علاقه‌مندان تاریخ محبوب‌اند.
۶. تأثیر فرهنگی جهانی
دستاورد او الهام‌بخش نسل‌های جدید باستان‌شناسان، هنرمندان و نویسندگان شد.
تصویر چهرهٔ ماسک طلایی توت‌عنخ‌آمون به نمادی جهانی از شکوه باستان تبدیل شد.
حتی بسیاری از فیلم‌ها، رمان‌ها و نظریات درباره «نفرین فرعون» ریشه در ماجرای کشف کارتر دارند.
در مجموع، میراث هاوارد کارتر تنها یک کشف عظیم باستانی نبود؛ بلکه آغاز دوران مدرن در علم باستان‌شناسی و دگرگونی در فهم فرهنگ مصر باستان بود دستاوردی که تا امروز ادامه دارد.