برتیل لیندبلاد، (متولد 26 نوامبر 1895، اوربرو، سوئد – درگذشت 26 ژوئن 1965، استکهلم)، ستاره شناس سوئدی که کمک زیادی به نظریه ساختار و حرکت کهکشانی و روش های تعیین قدر مطلق (درخشندگی واقعی ستاارگان) کرد. برای مطالعه کامل مقاله با مجله علمی آندرومدامگ همراه باشید. و فاصله های ستاره های دور را در نظر گرفت.
لیندبلاد پس از خدمت به عنوان دستیار در رصدخانه در اوپسالا، سوئد، به رصدخانه استکهلم پیوست و در سال 1927 به عنوان مدیر منصوب شد و این سمت را تا سال 1965 حفظ کرد. او در سال 1931 تصمیم گرفت رصدخانه را به سالتسجوبادن مجاور منتقل کند و امکانات آن را مدرن کند.
در اوایل دهه 1920، ستاره شناس هلندی یاکوبوس سی. کاپتین و دیگران مطالعات آماری انجام دادند که نشان می داد به طور کلی ستارگان به نظر می رسد در یکی از دو جهت در فضا حرکت می کنند. در سال 1926 لیندبلاد با موفقیت این پدیده (به نام جریان ستاره) را به عنوان اثر چرخش کهکشان راه شیری توضیح داد و بنابراین اولین کسی بود که شواهد قابل توجهی مبنی بر چرخش کهکشان ارائه کرد. این نظریه به طور قطع بلافاصله پس از آن توسط یان اورت هلندی اثبات شد.
لیندبلاد همچنین در مطالعاتی برای تعیین قدر مطلق ستارگان دور از طیف های ستاره ای (طول موج های منفرد نور مشخصه) پیشگام بود. او با ایجاد سیستم طبقه بندی طیفی خود، از آن برای تعیین قدر مطلق و از این رو، فاصله و سرعت عرضی بسیاری از ستارگان دور استفاده کرد.لیندبلاد رئیس اتحادیه بین المللی نجوم نیز (1948-1952) بود.