سر فرد هویل، (زاده ۲۴ ژوئن ۱۹۱۵، بینگلی، یورکشایر، انگلستان – درگذشت ۲۰ اوت ۲۰۰۱، بورنموث، دورست)، ریاضیدان و ستاره‌شناس بریتانیایی که به‌عنوان برجسته‌ترین مدافع نظریه حالت پایدار شناخته می‌شود.برای خواندن ادامه مقاله با مجله علمی آندرومدامگ همراه باشید
نظریه کیهان این نظریه هم معتقد است که جهان در حال انبساط است و هم اینکه ماده به طور پیوسته برای ثابت نگه داشتن چگالی متوسط ماده در فضا ایجاد می شود.
هویل در کالج امانوئل و کالج سنت جان در کمبریج تحصیل کرد و شش سال در طول جنگ جهانی دوم با نیروی دریایی بریتانیا گذراند و روی توسعه رادار کار کرد. در سال 1945 به عنوان مدرس ریاضیات به کمبریج بازگشت. سه سال بعد، او با همکاری ستاره شناس توماس گلد و ریاضیدان هرمان باندی، نظریه حالت پایدار را اعلام کرد. در چارچوب نظریه نسبیت آلبرت انیشتین، هویل یک مبنای ریاضی را برای نظریه حالت پایدار فرموله کرد، و گسترش جهان و ایجاد ماده را به یکدیگر وابسته کرد. انیشتین فرض می‌کرد که جهان به‌عنوان یک کل ساکن است، یعنی ویژگی‌های مقیاس بزرگ آن با زمان تغییر نمی‌کند. این فرض که قبل از کشف رصدی انبساط کیهان توسط ستاره شناس آمریکایی ادوین هابل در سال 1929 مطرح شد، نیز طبیعی بود. همانطور که ارسطو کشف کرده بود. این تصور که جهان به طور متوسط نه تنها در فضا همگن و همسانگرد است، بلکه از نظر زمان نیز ثابت است، از نظر فلسفی جذاب بود. هویل، بوندی و گلد آن را اصل کامل کیهان‌شناسی نامیدند.
در اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 60، بحث و جدل در مورد نظریه حالت پایدار افزایش یافت. مشاهدات جدید کهکشان‌های دوردست و سایر پدیده‌ها، که از نظریه انفجار بزرگ (عبارتی که هویل در دهه 1940 برای تمسخر ابداع کرده بود) حمایت می‌کند، نظریه حالت پایدار را تضعیف کرد و از آن زمان مورد توجه اکثر کیهان‌شناسان قرار نگرفت. اگرچه هویل مجبور شد برخی از نتایج خود را تغییر دهد، اما با سرسختی سعی کرد نظریه خود را با شواهد جدید مطابقت دهد.
هویل در سال 1957، یک سال پس از پیوستن به کارکنان رصدخانه هال (در حال حاضر رصدخانه های کوه ویلسون و پالومار) به عضویت انجمن سلطنتی انتخاب شد. او با همکاری ویلیام فاولر و دیگران در ایالات متحده، نظریه هایی را در مورد منشأ ستارگان و همچنین در مورد منشاء عناصر درون ستارگان تدوین کرد. هویل مدیر مؤسسه نجوم نظری در کمبریج (1967-1973) بود، مؤسسه ای که او در تأسیس آن نقش اساسی داشت. او در سال 1972 نشان شوالیه را دریافت کرد.