عصر طلایی سیاهچاله ها
پنج سال گذشته به عنوان عصر طلایی سیاهچاله ها موج مشاهدات سیاهچاله ای بسیاری رخ داده است: اولین کشف امواج گرانشی در سال 2015 از برخورد دو سیاهچاله شروع شد.برای آشنایی کامل با عصر طلایی سیاه چاله تا انتهای مقاله با مجله آندورمدا مگ همراه باشید.
نگاهی بی سابقه به اشعه ایکس در سال 2018 در دوازده سیاهچاله که در اطراف سیاه چاله بزرگ در مرکز کهکشان راه شیری می چرخند نیز توسط دانشمندان انجام شده است. و اولین عکس از یک سیاهچاله (در مرکز کهکشان مسیه 87) در سال 2019 گرفته شد ودر اختیار عموم قرار گرفته است. تقریباً 100 سال پس از پیش بینی آلبرت انیشتین وجود آنها، تاییدات مستقیم در این زمینه انجام گرفت و اخترفیزیک را متحول کرد.
صرف وجود سیاهچاله ها حتی تا دهه 1990 سوالی آشکار بوده است و اینکه چگونه قدیمی ترین و بزرگترین آنها ممکن است خیلی زود و پس از انفجار بزرگ شکل گرفته باشند.
یک اعتقاد تزلزل ناپذیر مبنی بر اینکه سیاه چاله ای عظیم در مرکز کهکشان ما کمین کرده است، تنها پس از بیش از یک دهه کار توسط فیزیکدانانی به نام های، آندره گز، راینهارد گنزل و دیگران که برنده جایزه نوبل شدند، قابل اثبات بود. سیاهچاله ها نفوذ شدیدی در سراسر کیهان اعمال می کنند. جاذبه بسیار زیاد آنها شکل کهکشان ها را ایجاد می کند و شاید سیاهچاله ها خود انرژی تاریک نامرئی در جهان باشند.
پیشنهاد ویژه : کارگاه شناخت سایه چاله به صورت علمی و تخصصی
آنها در حالی که در انبوهی از ابرهای گرد و غبار در اطراف هسته های خود قفل شده اند ، از ستاره های نوترونی و سایر اجسام نورانی که تسلیم کشش آنها می شوند تغذیه می کنند. مشکل سیاهچاله ها این است که آنها از قوانین فیزیک کلاسیک که وجود آنها را پیشگویی می کنند، دور می مانند. در افق رویداد، مرز سیاهچاله و فیزیک کوانتوم شکسته می شود و اطلاعات کوانتومی به طور کامل از بین می رود یا شاید از طریق مختصات موجود در جهان از طریق یک کرم چاله که دو سیاهچاله را به هم متصل می کند، رانده می شود. فن آوری های جدید پیچیده ما را از تئوری و اندازه گیری های مایل به سمت شواهد مستقیم سیاهچاله ها سوق داده است. مشاهدات نور حاصل از ادغام سیاهچاله ها و اجسام هنوز دسته بندی نشده ولی ممکن است سیاهچاله ها، ستاره های نوترونی و یا چیزهای دیگری باشند، که به همراه عکس گرفته شده از بزرگترین سیاهچاله در سال 2019 نشان داده شده است.
فن آوری های جدید پیچیده ما را از تئوری و اندازه گیری های مایل به سمت شواهد مستقیم سیاهچاله ها سوق داده است. مشاهدات نور حاصل از ادغام سیاهچاله ها و اجسام هنوز دسته بندی نشده ولی ممکن است سیاهچاله ها ، ستاره های نوترونی و یا چیزهای دیگری باشند، که به همراه عکس گرفته شده از بزرگترین سیاهچاله در سال 2019 نشان داده شده است.
امروزه فیزیکدانان، ابزارها و پایگاه های اطلاعاتی فوق العاده ای دارند که نگاهی بی سابقه به تاریکی به آنها می دهد. اما چیزهای زیادی از این طریق برایشان بدست نیامده است. سیاهچاله ها در سراسر کیهان وجود دارند ، اما در سایه باقی می مانند ، و باعث می شود بشریت معنای آنها را حدس بزند و آزمایش کند، چه از پشت تلسکوپ این کار را بکند و چه درت خیلش به کاوش بپردازد.