وویجر و معرفی این کاوشگر فضایی
وویجر یک کاوشگر فضایی است که ناسا به منظور مطالعه سامانه ی خورشیدی به فضا پرتاب شد اما بعد از مطالعه از منظومه شمسی خارج گردید و کماکان به حرکت خود ادامه می دهد.برای اطلاعات بیشتر در رابطه با این کاوشگر فضایی تا انتهای مقاله با آندرومدا مگ همراه باشید.
وویجر، در اکتشافات فضایی ، هر یک از جفت کاوشگرهای بین سیاره ای رباتیک ایالات متحده را برای مشاهده و انتقال اطلاعات به زمین در مورد سیارات غول پیکر منظومه شمسی بیرونی و دورترین مناطق حوزه نفوذ خورشید پرتاب کرد است.
وویجر 2 ابتدا در 20 آگوست 1977 راه اندازی شد. وویجر 1 حدود دو هفته بعد ، در 5 سپتامبر دنبال کرد. مأموریت دو فضاپیما از موقعیت مداری نادر مشتری، زحل، اورانوس و نپتون استفاده کرد که اجازه می داد تور چند سیاره ای با نیاز سوخت و زمان پرواز نسبتاً کم داشته باشد. این تراز اجازه می دهد تا هر فضاپیما، پس از یک مسیر خاص ، از سقوط خود در میدان گرانشی یک سیاره استفاده کند تا سرعت خود را افزایش دهد و جهت آن را به اندازه کافی تغییر دهد تا آن را به مقصد بعدی برساند. با استفاده از این تکنیک کمکی جاذبه یا تیرکمان بچه گانه، وویجر 1 در 5 مارس 1979 توسط مشتری چرخانده شد و سپس به سمت زحل حرکت کرد ، که در 12 نوامبر 1980 به آن رسید.
سپس خط سیری را در پیش گرفت تا از منظومه شمسی خارج شود . وویجر 2 با سرعت کمتری و مسیری طولانی تر از شریک زندگی خود طی کرد. در 9 ژوئیه 1979 توسط مشتری سرعت گرفت و در 25 آگوست 1981 از زحل عبور کرد و سپس در 24 ژانویه 1986 و نپتون در 25 آگوست 1989 از کنار اورانوس عبور کرد و سپس به سمت فضای بین ستاره ای پرتاب شد. وویجر 2 تنها سفینه ای است که از دو سیاره اخیر بازدید کرده است.
داده ها و عکس های جمع آوری شده توسط دوربین های وویجرز ، مغناطیس سنج و سایر ابزارها جزئیات ناشناخته قبلی درباره هر یک از سیارات غول پیکر و قمرهای آنها را فاش کرد. به عنوان مثال ، تصاویر کلوزآپ از فضاپیما اشکال پیچیده ابر های مشتری و سیستم های طوفان مشتری را ترسیم کرده و فعالیت های آتشفشانی را در قمر آن یعنی آیو را کشف کردند.
حلقه های زحل دارای نوارهای گره ای ، گره گشایی و پره های معمایی بوده و همراه با “حلقه های” بی شمار است. در اورانوس وویجر 2 یک میدان مغناطیسی قابل توجهی در اطراف این سیاره و 10 قمر اضافی را کشف کرد. وبا پرواز در کنار نپتون سه حلقه کامل و شش قمر تاکنون ناشناخته و همچنین یک میدان مغناطیسی سیاره ای و شفق های قطبی و به طور گسترده توزیع شده کشف شده است.
در 17 فوریه 1998، وویجر 1 با جست وجو کاوشگر فضایی pioneer 10 که در سال 1972 پرتاب شده به دورترین شی ساخته شده توسط بشر در فضا تبدیل شد. تا سال 2004 سفر هر دو فراتر از مدار پلوتو بودند. در سال 2012 وویجرها با 35 سال کارکرد و همچنان به صورت دوره ای داده ها را انتقال میدادند و از نظر کارکرد جز سالخورده ترین فضا پیماها بودند. در 25 آگوست 2012 وویجر 1 با عبور از هلیو پوز، از حد خارجی میدان مغناطیسی خورشید و باد خورشیدی اولین کاوشگر فضایی بود که وارد فضای بین ستاره ای شد. وویجر 2 در 5 نوامبر 2018 از بخش مارپیچی عبور کرد.
انتظار می رود وویجر ها تا سال 2020 همچنان قابل استفاده باشند. وهر ساختی مثل آن میتواند توسط هوش فرازمینی پیدا شود . یک ضبط گرامافونی مسی از روکش طلا همراه با یک کاتریج و سوزن و دستورالعمل هایی نمادین که تصاویر دریفتی را پخش میکردند و حتی این دستگاه ها وحاوی تصاویر وصداهایی بود که برای به تصویر کشیدن تنوع زندگی و فرهنگ روی زمین انتخاب شده بودند.