ارتباط با فضاپیماها در سازمان ناسا به چه صورت انجام می شود
فرستنده های فضاپیما
ارتباط با فضاپیماها در سازمان ناسا به چه صورت انجام می شود
سازمان ناسا برای ارتباط با فضاپیماها از مجموعه ای از آنتن های بزرگ رادیویی اطلاعات و تصاویر را به زمین می فرستد آنتن ها همچنین جزئیات مربوط به مکان فضاپیما و وضعیت آنها را دریافت می کنند.برای مطالعه کامل مقاله تا انتها با مجله علمی آندرومدا مگ همراه باشید.
چگونه ناسا با فضاپیماها ارتباط برقرار می کند؟
سفینه فضایی با استفاده از شبکه فضایی عمیق (DSN) مجموعه ای از آنتن های بزرگ رادیویی اطلاعات و تصاویر را به زمین می فرستد آنتن ها همچنین جزئیات مربوط به مکان فضاپیما و وضعیت آنها را دریافت می کنند. ناسا همچنین از DSN برای ارسال لیست دستورالعمل ها به فضاپیما استفاده می کند.
فضاپیماهای ناسا در حال کاوش در سیاره ما ، منظومه شمسی و فراتر از آن هستند. چگونه آنها به ما می گویند آنچه در آنجا پیدا می کنند؟ فضاپیما با استفاده از شبکه فضایی عمیق یا DSN اطلاعات و تصاویر را به زمین می فرستد. DSN مجموعه ای از آنتن های بزرگ رادیویی در مناطق مختلف جهان است.
مکان های DSN در نزدیکی کانبرا، استرالیا ، مادرید، اسپانیا؛ و گلدستون ، کالیفرنیا وجود دارد. این سایت ها تقریباً به طور مساوی در اطراف کره زمین فاصله دارند. این بدان معناست که با چرخش زمین ما هرگز از فضاپیما غافل نمی شویم.
آنتن های DSN چه کاری انجام می دهند؟
سفینه های فضایی تصاویر و سایر اطلاعات را به این آنتن های بزرگ ارسال می کنند. آنتن ها همچنین جزئیات مربوط به مکان فضاپیما و وضعیت آنها را دریافت می کنند. در همان زمان، ناسا از DSN برای ارسال لیست دستورالعمل ها به فضاپیما استفاده می کند.
چگونه فضاپیماها با DSN ارتباط برقرار می کنند؟
کاوشگران رباتیک ما کارهای زیادی برای انجام دادن دارند. ابزاری که آنها برای برقراری ارتباط از آنها استفاده می کنند نمی توانند خیلی سنگین باشند فضای زیادی را اشغال کنند یا از انرژی زیادی استفاده کنند آنتن های کوچک روی فضاپیما می توانند سیگنال های رادیویی ضعیفی را به زمین برگردانند.
هرچه یک فضاپیما دورتر باشد، برای تشخیص سیگنال آن به آنتن بزرگتری نیاز دارید قطر بزرگترین آنتن در هر سایت DSN هفتاد متر یعنی 230 فوت می باشد
دورترین اجرامی که DSN با آنها ارتباط برقرار می کند دو فضاپیمای Voyager ناسا هستند. Voyagers 1 و 2 در سال 1977 راه اندازی شد و مشتری ، زحل ، اورانوس و نپتون را مورد مطالعه قرار داد. امروز ، وویجر 1 در حال جستجو در فراسوی منظومه شمسی ما در فضای بین ستاره ای است!
از آنجا که وویجرها بسیار دور هستند ، سیگنال های آنها به آنتن ها بسیار ضعیف است. در حقیقت، قدرتی که آنتن های DSN از سیگنال های وویجر دریافت می کنند ، 20 میلیارد برابر از آنچه برای راه اندازی ساعت دیجیتال لازم است ، ضعیف تر است! مهندسان راه های تقویت این سیگنال ها را کشف کرده اند تا بتوانند با صدای بلند و واضح آنها را بشنوند.
وقتی آنتن های DSN سیگنال دریافت می کنند، چه اتفاقی می افتد؟
مراکز موجود در هر سایت DSN اطلاعات دریافتی را دریافت می کنند. سپس ، آنها آن را به تاسیسات عملیاتی پرواز فضایی در آزمایشگاه پیشرانه جت در پاسادنا، کالیفرنیا می فرستند. در آنجا ، عکس ها و سایر داده ها پردازش می شوند و با دانشمندان به اشتراک گذاشته می شوند.