سیارک وستا
سیارک وستا دومین و بزرگترین و درخشان ترین سیارک بخش کمربند سیارکی می باشد و چهارمین شی کشف شده توسط ستاره شناس و پزشک آلمانی، هاینریش ویلهلم ماتیاس البرس در 29 مارس 1807 کشف گردید. نا این سیارک از الهه آتشکده روم باستان که در یونانی هستیا(Hestia) است گرفته شده است.برای آشنایی با این سیارک تا انتهای مقاله با مجله علمی آندرومدا مگ همراه باشید.
وستا یک سیارک
وستا در هر 3.63 سال یک بار در مدار تقریبا دایره ای اش با شیب متوسط 7.1 درجه به مقدار فاصله متوسط 2.36 واحد نجومی به دور خورشید می چرخد. این مورد یک شکل بیضی می باشد و دارای ابعاد شعاع های 286 در 279 در 223 کیلومتر که برابر 178 در 173 در 139 مایل می باشد و معادل کره ای با قطر 526 کیلومتر(327 مایل) یعنی حدود 15 درصد قطر ماه را دارا می باشد.
گرچه اندازه سیارک وستا تقریبا برابر نیمی از بزرگترین سیارک یعنی سیاره کوتوله سرس است اما قدرت بازتابندگی اش چهار برابر بیشتر است آلبدوی وستا، به طور متوسط بیش از چرخشش اندازه 0.40 را داراست در حالی که برای سرس این اندازه 0.10 است و مدار نزدیک را به خود اختصاص داده است(میانگین فاصله ای سرس 2.77 درو احد AU است) وستا تنها سیارک کمربند اصلی است که برای چشم غیر مستقیم قابل مشاهده است و جرم آن در حدود 2.6 در 1020 کیلوگرم می باشد و چگالی آن 46.3 گرم بر سانتی متر مکعب است و هر 5.3 ساعت چرخشش را انجام میدهد.
فضاپیمای آمریکایی دان در 16 ژوییه 2011 به مدار وستا رفت و در 5سپتامبر 2012 به همراه سرس به میعادگاهش رفت. فضاپیمای دان در زمان حضور در مدار وستا، اطلاعات زیادی در مورد توپوگرافی و ترکیب سیارک ها نیز کشف کرد. از جمله یافته های فضاپیمای دان این بود که وستا نسبت به اندازه آن در میان ناهموارترین اجسام منظومه شمسی جای گرفته است. ویژگی های توپوگرافی آن متنوع تر از ماه یا عطارد است برجسته ترین ویژگی سطح وستا در حوضه بزرگ بخش برخوردی رئاسیلویا در قطب جنوب قرار دارد که حدود 505 کیلومتر(30 مایل) عرض دارد.
و در حدود یک میلیارد سال قدمت حوضهای بخش رئا سیلویا برای چنین دهانه ی بزرگی غیرمعمول است و قله مرکزی آن حدود 20 کیلومتر یعنی 12 مایل ارتفاع داردو این سیارک را به یکی از بلندترین کوههای منظومه شمسی که تقریبا دوبرابرارتفاع بزرگترین کوه روی زمین که در جزیره هاوایی قرار دارد ارتفاع دارد.
وستا دارای چندین حفره نیز هست که نام یکی از این حفره ها دیوالیا است که نیمی از بخش استوایی سیارک را به خود اختصاص داده است. این سیارک همچنین دارای چندین دهانه برحوردی است که سه نمونه از آنها مارسیا و کالپورنیا و مینوسیا هستند که به ترتیب یک آدم برفی چیده شده اند. برخلاف اکثر سیاره های دیگر، وستا در واقع یک سیاره ی اولیه است یعنی مثل یک جسم غول پیکر نیست بلکه دارای یک سری پیوند داخلی است که ممکن است در آینده یک سیاره نیز تشکیل دهد. وستا بخش اصلی شهاب سنگ هایی است که دارای آکوندریت بازالت هستند.