فرایند ایجاد قاره ها بر روی کره زمین
یک مطالعه جدید در مورد فرایند ایجاد قاره ها بر روی کره زمین نشان می دهد، هنگامی که زمین فقط یک کره جوان بود، بسیاری از قاره های جدید را بوجود آورد – سپس همه آنها را بلعید و فقط چند ردپای برجای گذاشت.برای آشنایی کامل با روند ایجاد قاره ها تا انتهای مقاله با آندرومدا مگ همراه باشید.
زمین 500 میلیون سال صرف ایجاد و خوردن قاره های از بین رفته کرد
مطالعه جدید نشان می دهد که این قاره های اول مهارت زندگی سریع و جوان در حال مرگ را دارند، اما با این کار، راه را برای قاره های جامد هموار می کنند که در نهایت منجر به ظهور تکتونیک صفحه ای می شود.
“فابیو” نویسنده اصلی مقاله کاپیتانیو، دانشمند زمین دانشگاه موناش، در بیانیه ای گفت.
برای صدها میلیون سال، قاره های فعلی کم وبیش پایدار بوده اند.آنها به دلیل تکتونیک صفحه ای، که نظریه ای است که بر حرکت پوسته زمین دلالت دارد و بخش های مختلفی مثل قاره پانگه آ را تشکیل داده اند.
قطعات پازل پوسته ای که صدها میلیون سال پیش وجود داشته است، عمدتا امروز نیز وجود دارد. اما درباره قاره هایی که در اوایل تاریخ زمین وجود داشته اند ، اطلاعات کمی در دست است.
محققان برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آن تاریخ اولیه، از رایانه ها برای مدل سازی فعل و انفعالات سنگ و ماگما در پوسته زمین و بخش های درونی استفاده کردند. مدل سازی نشان داد که اولین قاره ها از قسمت هایی از گوشته بالایی – بخشی از سیاره درست زیر پوسته – تشکیل شده اند که با رسیدن به سطح آب می شوند و سپس در فوران های عظیم آتشفشانی در سراسر زمین بیرون می ریزند. در آن زمان، این سیاره مخزن گسترده ای از گرما را در داخل خود نگه داشت.
کاپیتانیو گفت: “آزاد شدن گرمای اولیه داخلی، سه تا چهار برابر امروز، باعث ذوب شدن بزرگ گوشته کم عمق شد، سپس به صورت ماگما (سنگ مذاب) به سطح زمین آمد.” اما قاره های این دوره ، معروف به هادئن(پیشازیستی) (4.6 تا 4.0 میلیارد سال پیش)، ضعیف و مستعد ویرانی بودند.
قاره های مدرن دارای استحکام کششی نسبتاً بالایی هستند، بدین معنا که پاره شدن آنها با کشش پوسته ای سخت است. اما پوسته هادئن داغتر و نازک تر بود و روی یک بخش نازک بالایی پوسته زمین نشست کرده است. شکاف های بزرگی بین این قاره های جدید ایجاد می شود، ماگما نشت می کند و ماگما قاره های اولیه را می پوشاند، و باعث می شود قاره های اولیه در گوشته فرو روند. در همین حال، قاره های جدید از ماگمائی که در بالای آنهایی که به خاک سپرده شده اند تشکیل می شدند.
با شروع زمان نخست زیستی (آرکئن) آز 2.5 تا 4 میلیارد سال پیش، برای پایان دادن به دوره هادئن، پوسته ای که برای اولین بار تشکیل شده بود تقریباً به طور کامل با بذرهای قاره های مدرن جایگزین شد.
به تعبیری، محققان دریافتند، قاره های هادئن از دست رفته، قاره های بعدی با ثبات تر را ممکن می کنند. جذب مجدد قاره های اولیه در کم عمق ترین قسمتهای گوشته باعث خشک شدن و محکم شدن آن ناحیه گوشته شده و بنیادی را تشکیل داد که قاره های بعدی می توانند با خیال راحت روی آن رشد کنند. این سناریو می تواند چگونگی ظهور تکتونیک صفحه ای مدرن را که متکی به پایه ای محکم تر و از نظر ساختاری از قاره های سالم تری است، توضیح دهد. این مدل همچنین نشان می دهد که برخی از قطعات آن قاره های اولیه درسطح باقی می مانند و “ریشه” های پایدار و ضخیمی در پوسته تشکیل می دهند. این قطعات هنوز هم وجود دارند و به عنوان کراتون شناخته می شوند. یکی از این موارد، لائورنتیا، هسته آمریکای شمالی را تشکیل می دهد و منطقه ای را شامل می شود که غرب میانه و دشتهای بزرگ، و همچنین بیشتر مناطق مرکزی کانادا و گرینلند را پوشش می دهد.
محققان نوشتند: ظهور قاره ها در نزدیکی هادئن همچنین کودی را به وجود آورد که بعدا به زندگی بذر در زمین کمک می کند. تعداد کمی از آنها شکسته شده و وارد جو و اقیانوس ها شده و مواد مغذی لازم را برای اشکال زندگی که به زودی پدید آمده اند، فراهم می کنند.