حفاظت از زمین به دلیل این که زمین خانه ماست
حفاظت از زمین وظیفه ماست ما باید از زمین نسبت به بلایا محافظت کنیم چون زمین خانه ما می باشد و این موضوع مربوط به تمام انسان های روی زمین می شود. برای مطالعه کامل مقاله حفاظت از زمین تا انتها مقاله با گروه علمی آندرومدا مگ همراه باشید.
در تحقیقات اخیر انجام شده سازمان ها مسیری عالی را برای ساخت آینده ای عالی برای زمین را ساخته اند یعنی فجایع آب و هایی خنثی شود و قدرت به زمین تزریق شود به جوری که بتوانیم به تمامی اهالی کره زمین آب و غذا بدهیم و از زمین و دریاو رودخانه ها محافظت کنیم تا بتوانیم با طبیعتی همگام شویم.
در این راه مردم و طبیعت یک راه رشد را پی میگیرند و علم به ما نشان میدهد که این امر قابل دستیابی است و باید تمامی چشم انداز های حال حاضر را به واقعیت تبدیل نماییم.
کارهایی که میتوانیم انجام دهیم این است که علم را پیش بگیریم تا بتوانیم از تمامی حیوانات و انسان ها محافظت کنیم.
اقدام فوری ضروری است و ما باید از فرصت های بی سابقه برای تغییر مسیر تاریخ استفاده کنیم. جامعه بین المللی در حال آماده شدن برای انتخاب مسیرهای تعیین کننده برای آینده است با توافقات یکبار در طول زندگی که قدرت جلوگیری از تغییرات آب و هوایی فاجعه بار و حفظ تنوع زیستی روی زمین را دارد.
این می تواند دهه ای باشد که ما کره زمین را نجات می دهیم. اما ما باید وعده ها، سیاست ها و تلاش مشترک مورد نیاز برای حفاظت از طبیعت در برابر نابودی را دنبال کنیم.
1. اولین کار تولید غذا در زمین هایی با تعداد کم است
نسخه امروزی کشاورزی در مقیاس بزرگ، بزرگترین منبع تبدیل زمین ها به یک سری محیط است و باعث جنگل زدایی می شود که تغییرات آب و هوایی را بدتر می کند 70 درصد از منابع آب شیرین جهان را مورد استفاده قرار می دهد و به شیوه های کودی که آبهای ما را آلوده می کند ، متکی است. با افزایش نیاز به تغذیه یک میلیارد نفر دیگر توسعه کشاورزی می تواند زیستگاه ها را ویران کرده ، کربن بیشتری را در جو آزاد کرده و رودخانه ها را خشک کند.
چطور میشود این مشکلات را حل نمود؟
غذاهایی را تولید کنید که بیشترین احتمال رشد را دارد که از آب کمتر و زمین کمتری استفاده می کند.
نحوه اقدام ما در حال حاضر
ما تصاویر ماهواره ای و پتانسیل عملکرد محلی را تجزیه و تحلیل می کنیم تا مشخص کنیم که کجا سویا و دامداری می تواند بدون تخریب طبیعت گسترش یابد. این رویکرد به ویژه در منطقه سرادو برزیل ، جایی که نیمی از زیستگاه طبیعی آن به زمین های زراعی و مرتعی تبدیل شده است ،امری حیاتی نیز به نظر میرسد
2. انجام صید بی رویه را حذف کنیم
صید بی رویه و مدیریت ضعیف شیلات برای گونه های ماهی که در آستانه نابودی قرار دارند مخرب است. این شبکه غذایی و اکوسیستم های اقیانوسی را با به هم زدن تعادل همه حیات دریایی به خطر می اندازد. و میلیاردها نفر را که از غذاهای دریایی به عنوان منبع مهم معیشت و پروتئین حیوانی استفاده می کنند تهدید می کند. بدون تغییرات جدی، 84 درصد از ذخایر ماهی جهان در طول زندگی ما در خطر خواهد بود
چه طور این مسئله باید حل شود؟
روشهای ماهیگیری خود را به گونه ای اصلاح کنید که جمعیت ماهیان اکنون آن را تحمل کنند بنابراین اقیانوسهای ما در آینده فراوان تر و شفابخش خواهند بود.
ما این کار را برای ماهیگیران سریع ، آسان و مقرون به صرفه می کنیم تا از داده ها برای مدیریت پایدارتر صید خود استفاده کنند. مانند نرم افزار تشخیص تصویر، فناوری فیش فیس (fish face) از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی برای شناسایی گونه های ماهی و ردیابی تعداد آنها استفاده می کند تا ماهیگیران از صید زیاد یا نوع اشتباه خود جلوگیری کنند.
افزایش انرژی پاک
تغییرات آب و هوا جدی ترین تهدیدی است که امروز سیاره ما با آن روبروست. ما باید برای جلوگیری از آسیب های فاجعه بار انتشار کربن را به سطوح پایین تر یا کمتر از آن که در توافق آب و هوایی پاریس توافق شده بود کاهش داده شود. و با افزایش 56 درصدی تقاضای جهانی انرژی در چند دهه آینده ، رسیدن به اهداف انتشار گازهای گلخانه ای غیرممکن خواهد بود اگر در درجه اول از سوخت های فسیلی سنتی استفاده کنیم.
چگونه این مسئله حل شود؟
85 درصد از منابع انرژی جهان را به منابع سوخت های غیر فسیلی منتقل کنید و در استراتژی هایی مانند احیای مجدد جنگل ها که دی اکسید کربن را جذب می کنند سرمایه گذاری کنید.
ما از مقرراتی حمایت می کنیم که اجازه می دهد زمین های معدنی سابق برای انرژی خورشیدی و بادی تغییر کاربری دهند. ده ها هزار هکتار از معادن تخریب شده در حوضه بزرگ نوادا در حال حاضر برای توسعه انرژی های تجدید پذیر در دسترس است. با هدف قرار دادن زمین هایی، توربین های جدید و پنل های خورشیدی نیازی به تخریب زیستگاه طبیعی ندارند.
ما واقعاً قدرت ساختن آینده ای را داریم که در آن طبیعت و مردم می توانند با هم پیشرفت کنند.
یک مسیر پایدارتر در این امر ممکن است. اما ما باید افراد و دولت ها، شرکت ها و جوامع را در سراسر جهان جمع آوری کنیم تا در دهه آینده با ما وارد عمل شوند. این قدرت زیادی به ما می دهد که نشان دهیم تعداد ما در رسیدن به پیشرفت در این حوزه چه قدر است.