اقیانوس های سیاره مریخ
مطالعه اقیانوس های سیاره مریخ نشان می دهد که مریخ ممکن است اقیانوس های آب را در زیر پوسته خود پنهان کند،یک مطالعه جدید نشان می دهد که ارزش آب اقیانوس ها در پوسته مریخ مدفون مانده و در فضا گم نشده است.برای مطالعه کامل مقاله تا انتهای مطلب با مجله آندرومدا مگ همراه باشید.
ناسا در بیانیه ای اعلام کرد که مریخ یک بار به اندازه کافی مرطوب بود و می تواند کل سطح خود را با یک اقیانوس آب با عمق حدود 330 تا 4920 فوت (100 تا 1500 متر) پوشانده و حاوی تقریبا نیمی از اقیانوس اطلس زمین باشد. از آنجا که عملاً در هرجای کره زمین و جایی که آب وجود دارد زندگی وجود دارد ، این تاریخچه وجود آب در مریخ این احتمال را به وجود می آورد که مریخ زمانی خانه زندگی بوده است – و ممکن است هنوز میزبان آن باشد.
با این حال ، مریخ اکنون سرد و خشک است. پیش از این ، دانشمندان تصور می کردند پس از اینکه سیاره سرخ میدان مغناطیسی محافظ خود را از دست داد ، تابش خورشید و باد خورشید مقدار زیادی از هوا و آب آن را از آن گرفت. مقدار آبی که مریخ هنوز در جو خود دارد و یخ فقط آن را با یک لایه جهانی آب با ضخامت حدود 65 تا 130 فوت (20 تا 40 متر) می پوشاند.
اما یافته های اخیر نشان می دهد که مریخ نمی توانست تمام آب خود را به فضا از دست بدهد. داده های مأموریت MAVEN ناسا (جو مریخ و تکامل اصولی آن) و مدارگرد مارس اکسپرس آژانس فضایی اروپا نشان داد که با سرعت ناپدید شدن آب از جو سیاره سرخ ، مریخ یک اقیانوس جهانی آب را فقط حدود 10 تا 82 فوت از دست می داد. تا 25 متر عمق در طول 4.5 میلیارد سال را نیز دارد.
اکنون دانشمندان دریافتند که ممکن است مقدار زیادی از آب مریخ در پوسته سیاره سرخ پنهان مانده باشد ، و در ساختارهای بلوری سنگ های زیر سطح مریخ ماندگارشده است. آنها یافته های خود را به صورت آنلاین در 16 مارس در مجله Science و در کنفرانس علوم سیاره ماه قید کردند.
محققان با استفاده از داده های مریخ نوردان و فضاپیماهای در حال گردش به دور مریخ و همچنین شهاب سنگ های مریخ ، مدلی از سیاره سرخ را تهیه کردند که تخمین می زند با چه مقدار آب شروع به کار کرده و چه مقدار ممکن است در طول زمان از دست رفته باشد. مکانیسم های بالقوه این تلفات شامل خروج آب به فضا و همچنین ترکیب شدن مواد شیمیایی در مواد معدنی است.
روشی که دانشمندان تخمین می زنند چه مقدار آب مریخ به فضا از دست داده است ، شامل تجزیه و تحلیل سطح هیدروژن در جو و سنگ آن است. هر اتم هیدروژن حاوی یک پروتون در هسته خود است ، اما برخی از آنها دارای یک نوترون اضافی هستند که ایزوتوپ معروف به دوتریم را تشکیل می دهد. هیدروژن منظم راحت تر از دوتریم سنگین تر از گرانش سیاره فرار می کند.
با مقایسه سطح هیدروژن سبک تر و اتم های سنگین دوتریم در نمونه های مریخی ، محققان می توانند تخمین بزنند که هیدروژن منظم سیاره سرخ در طول زمان چه مقدار از دست داده است. از آنجا که هر مولکول آب از دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن ساخته شده است ، بنابراین این برآورد از دست دادن هیدروژن مریخ نشان دهنده میزان ناپدید شدن آب مریخ است ، زیرا تابش خورشید باعث شکست آب مریخ به مولکول های هیدروژن و اکسیژن شد.
در مطالعه جدید ، دانشمندان دریافتند که واکنش های شیمیایی ممکن است بین 30 تا 99 درصد از آب منجر شود که مریخ در ابتدا مجبور شد در مواد معدنی قفل شود و در پوسته سیاره دفن شود. با توضیح نسبت هیدروژن به دوتریم در مریخ ، هر آب باقیمانده به فضا از دست می رود.
در مجموع ، محققان اظهار داشتند كه مریخ 40٪ تا 95٪ آب خود را در دوره نوآکیان حدود 4/1 تا 3/7 میلیارد سال پیش از دست داده است. مدل آنها حاکی از آن است که میزان آب موجود در سیاره سرخ حدود 3 میلیارد سال پیش به سطح فعلی خود رسیده است.
نویسنده اصلی تحقیق ، اوا شلر ، دانشمند سیاره ای در انستیتوی فناوری کالیفرنیا در پاسادنا ، به Space.com گفت: “مریخ اساساً سیاره خشک است که امروز 3 میلیارد سال پیش می شناسیم.”
شلر خاطرنشان کرد: برآوردهای جدید از میزان آب دفن شده در پوسته مریخ به طور گسترده به دلیل عدم اطمینان نسبت به میزان از دست دادن آب مریخ به فضا در گذشته های دور ، وی توضیح داد که مریخ نورد Perseverance ناسا ، که در ماه فوریه بر روی مریخ فرود آمد ، می تواند به تصحیح این برآوردها کمک کند ، “همانطور که به یکی از قدیمی ترین قسمتهای پوسته مریخ می رود ، و همچنین می تواند به ما کمک کند روند گذشته از دست دادن آب را ناخن بزنیم. به پوسته خیلی بهتر است. ”
شلر هشدار داد: اگرچه ممکن است مقدار زیادی از آب مریخ هنوز در پوسته آن قفل شده باشد ، اما به این معنی نیست که هر فضانوردی در آینده به سیاره سرخ استخراج این آب برای کمک به آنها در زندگی آسان باشد ،
شلر گفت: “در مجموع ، هنوز مقدار زیادی آب در پوسته مریخ وجود ندارد ، بنابراین شما باید مقدار زیادی سنگ را گرم کنید تا مقدار قابل توجهی آب دریافت کنید.”