چگونه درختان دی اکسید کربن را به اکسیژن تبدیل می کنند؟
درختان معمولاً خرد می شوند و برای چوب و کاغذ مورد استفاده قرار میگیرند اما ارزش ماندگار درختان از توانایی آنها در تبدیل انرژی خورشید به اکسیژن، حفظ حیات انسان و سایر حیوانات روی زمین ناشی می شود.برای مطالعه کامل مقاله تا انتها با مجله علمی آندرومدا مگ همراه باشید.
طرفداران مبارزه با جنگل زدایی هشدار می دهند که مصرف درختان برای اهداف صنعتی تعادل ظریف لازم برای این فرآیند شیمیایی را تهدید می کند. فرآیند شیمیایی منحصر به فردی که درختان و گیاهان برای تبدیل انرژی نور از خورشید به اکسیژن استفاده می کنند به عنوان فتوسنتز شناخته می شود.
“فتوسنتز” یک کلمه یونانی به معنی “نور” و “کنار هم قرار دادن” است. در طی این فرآیند درختان انرژی خورشید را مهار می کنند و از آن برای قرار دادن گاز دی اکسید کربن بهمراه آب برای تولید اکسیژن استفاده می کنند.
هدف از انجام فتوسنتز
تولید اکسیژن نتیجه مفیدی از فتوسنتز است ، اما هدف اصلی این فرآیند نیست. در حقیقت اکسیژن به سادگی یک محصول جانبی است. گیاهان غذای خود را از طریق فتوسنتز ایجاد می کنند. در طی این فرآیند ، ریشه های گیاه آب را از زمین جذب می کنند و برگ های آن انرژی نوری و دی اکسید کربن می گیرند. این گیاه از این عناصر برای تولید چربی ، پروتئین و نشاسته استفاده می کند که سپس برای حفظ زندگی گیاه استفاده می شود. در طی این فرآیند ، اکسیژن اضافی تولید و آزاد می شود.
فرآیند فتوسنتز
اولین قدم در فتوسنتز ، مهار انرژی خورشید است. در طی این فرآیند ، کلروفیل موجود در کلروپلاستهای سلولهای گیاهان و درختان ، انرژی نور خورشید را جذب می کند.
کلروفیل که یک رنگدانه می باشد نیز مسئول ایجاد رنگ سبز در گیاهان است. کلروپلاست ها به عنوان مراکز جمع آوری در سلول گیاه عمل می کنند و انرژی خورشید را تا زمان استفاده ذخیره می کنند. انرژی مهار شده از خورشید سپس با تقسیم هیدروژن از اکسیژن درون یک مولکول آب ، روی آب جذب شده توسط ریشه های گیاه یا درخت اثر می گذارد. دی اکسید کربن که توسط حیوانات و انسان به اتمسفرهنگام خارج شدن فرستاده می شود ، توسط برگهای گیاه جذب شده و با هیدروژن جفت می شود و قند تولید می کند. قند به غذای گیاهی تبدیل می شود و اکسیژن اضافی ایجاد شده در طی این فرآیند در جو آزاد می شود.
خطراتی که عمل فتوسنتز در درختان را تهدید می نماید
به دلیل جنگل زدایی و پراکندگی شهری ، درختانی که دی اکسید کربن را به اکسیژن برای همه موجودات زنده تبدیل می کنند به سرعت در حال ناپدید شدن هستند. امروزه تنها حدود 30 درصد از توده زمین زمین را درختان پوشانده اند. هر ساله جنگل هایی به بزرگی پاناما ناپدید می شوند. با سرعت فعلی ، جنگلهای بارانی جهان طی 100 سال آینده ناپدید می شوند. دوستداران محیط زیست نگرانند که سرعت سریع جنگل زدایی به گرم شدن کره زمین کمک می کند ، زیرا درختان برای مصرف دی اکسید کربن در جو ضروری هستند و دی اکسید کربن اضافی عامل گرم شدن کره زمین است. زمین شناسان معتقدند که کاشت مجدد درختان برای اطمینان از حفظ تعادل ظریف که امکان فتوسنتز را فراهم می کند از اولویت های اصلی در این زمینه است.